Αρχή άνδρα δείκνυσι - της Αλεξάνδρας Χαιρέτη μέλος της Νομαρχιακής επιτροπής του ΠΑΣΟΚ Ανατολικής Αττικής

Το κείμενο μου το έστειλε μια καλή μου φίλη η Αλεξάνδρα η Χαιρέτη. Αν ήταν φίλη μου μόνο από το ΠΑΣΟΚ θα έγραφα μια φίλη από τα παλιά. Δεν είναι όμως η Αλεξάνδρα φίλη από τα παλιά. Το ΠΑΣΟΚ για μένα είναι «από τα παλιά». Το σημερινό ΠΑΣΟΚ δεν έχει την παραμικρή σχέση με το ΠΑΣΟΚ μέσα στο οποίο μεγάλωσα, καμία σχέση με το ΠΑΣΟΚ που πίστεψα και που υπέρ του αγωνίστηκα, όπως όλοι ξέρετε. Και το ότι σήμερα δεν είμαι στους βολεμένους, για μένα αποδεικνύει και στον πιο κακόπιστο ότι δεν είχα υστερόβουλες σκέψεις όπως τόσοι άλλοι.

Η Αλεξάνδρα λοιπόν είναι από αυτούς τους ρομαντικούς, επίσης μη βολεμένη, ΑΝΕΡΓΗ σήμερα, ΑΠΟΛΥΜΕΝΗ από τον ιδιωτικό τομέα που εξακολουθεί να πιστεύει πώς μπορεί ακόμη, σ’ αυτό το απολειφάδι του ΠΑΣΟΚ, να παραγκωνιστούν οι προσωπικές στρατηγικές και επιδιώξεις, να εξαλειφτούν οι παράγοντες και να λειτουργήσει η δημοκρατία. Προσωπικά πιστεύω ότι το μόνο που θα μπορούσε να προσφέρει στον τόπο το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, θα ήταν η απόφαση για διάλυσή του.
«Αρχή άνδρα δείκνυσι» 

Σήμερα στο δήμο Παλλήνης και σε όλους τους «Καλλικρατικούς δήμους» εξελίσσονται διεργασίες ενόψει των συνεδριακών διαδικασιών του ΠΑΣΟΚ. Αυτόνομοι παράγοντες τοπικής αυτοδιοίκησης, συνενώνονται. Στελέχη γνωστά και άγνωστα προτρέπουν τα πληγωμένα και θυμωμένα μέλη να συμμετέχουν, για την αλλαγή της χώρας και του κινήματος. Έφτασε λοιπόν η ώρα να κατέβουν «οι νικητές» από τις δάφνες τους και να στρωθούν στη δουλειά.

Σε μια ανοιχτή κοινωνία, για ένα κόμμα που θέλει να κάνει πράξη τη διαύγεια και τον κοινωνικό έλεγχο, δεν είναι αδυναμία, αλλά δύναμη και πλούτος ο προβληματισμός των στελεχών. Σημασία έχει όμως, πως το κίνητρο όλων να είναι κίνητρο προσφοράς για τη βελτίωση της προσπάθειας.

Δεν υπάρχει διοίκηση που δεν δέχτηκε κριτική. Αυτό σημαίνει ευθύνη. Από μόνη της η δραστηριοποίηση των λεγόμενων ‘’κορυφαίων στελεχών’’, δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα των πολιτών. Οποιεσδήποτε επιλογές θα έχουν θετικό αποτέλεσμα μόνο αν τα στελέχη συναισθάνονται την ευθύνη τους. Δυστυχώς, η αναποτελεσματικότητα, ο υπερβάλλων ζήλος και μια πρακτική επιδίωξης της προσωπικής ανέλιξης στερεί το αίσθημα της δικαιοσύνης, αλληλεγγύης και προόδου.

Πάντοτε υπάρχει περιθώριο όλοι να επωμιστούν το βάρος που τους αναλογεί υπερβαίνοντας τα μικροκομματικά κριτήρια, αποφεύγοντας απαρχαιωμένες τακτικές. Οφείλουν να έχουν την ωριμότητα της συνεργασίας και ενωτικά χαρακτηριστικά, φροντίζοντας για τη θεσμική και δημοκρατική λειτουργία του κόμματος, τη βελτίωση της διαχείρισης, περιφρουρώντας τις προγραμματικές δεσμεύσεις και δείχνοντας στην πράξη τους λόγους για τους οποίους επελέγησαν.

Ο ορίζοντας ανοιχτός και ο χρόνος ήδη μετράει. Ας κάνουμε όλοι στην άκρη προσωπικές επιδιώξεις και ας αγωνιστούμε όλοι μαζί για το καλό της χώρας μας!

Αλεξάνδρα Χαιρέτη
Μέλος Νομαρχιακής Επιτροπής ΠΑΣΟΚ Ανατολικής Αττικής

Διάθεση προϊόντων απευθείας στους καταναλωτές: Πλήγμα σε μεσάζοντες, ενδιάμεσους και λοιπά παράσιτα της «αγοράς»…

Γράφει ο Βασίλης Δημητριάδης

Πολλές φορές ακούμε να αναφέρονται πολλοί, έτσι αόριστα στις «αγορές». Μία έννοια που αν και το νόημα της προέρχεται από τα αρχαία χρόνια και περιγράφει τον τόπο που «αποτελούσε διοικητικό, φιλοσοφικό, εκπαιδευτικό, κοινωνικό, πολιτιστικό και κυρίως το οικονομικό κέντρο της πόλης» (εγκυκλοπαίδεια «Βικιπαίδεια»). Δεν πιστεύω βεβαίως πως ο οποιοδήποτε ακούει αυτή τη λέξη του έρχεται στο μυαλό κάτι από τα παραπάνω. Σήμερα βλέπετε ο γενικός όρος «αγορά» έχει μολυνθεί και περισσότερο θυμίζει κάποια μαφία, ή κύκλωμα διαφόρων επιτηδείων που αποσκοπούν αποκλειστικά σε κέρδος χωρίς όρους, για όσους μετέχουν σε αυτό και πλουτίζουν σε βάρος κάποιων άλλων των περισσότερων, εκμεταλλευόμενοι από τη θέση του ισχυρού αλλά και τις δυνατότητες που έχουν να ελέγχουν τα πάντα με διάφορους τρόπους. Συνήθως με την σύμπλευση και αλληλοεξάρτηση με τις άλλες -πολιτικές- μαφίες εξουσίας, που αναλαμβάνουν να παρουσιάζουν το μαύρο ως άσπρο. Θύματα των δύο αυτών μαφιών φυσικά είμαστε όλοι μας.

Μάλιστα όλο αυτό το σύστημα καλύφτηκε και με ιδεολογικό μανδύα ο οποίος ονομάστηκε«φιλελευθερισμός» , όπερ σημαίνει πως όποιος δεν έχει δυνατότητα παρέμβασης στα πράγματα «τον έφαγε το μαύρο φίδι».

Επειδή είναι αρκετά πιο πολύπλοκο δεν θα συνεχίσω, αλλά θα αναφερθώ σε μία «γροθιά στο στομάχι» που έφαγε για 5η φορά αυτό το απάνθρωπο σύστημα (όχι πως νικήθηκε δηλαδή, άλλωστε υπάρχει μία εξουσία που το στηρίζει και ελέγχεται από αυτό), αλλά πως να το κάνουμε; Είναι σημαντικό για τον τόπο μας να είναι ο πρωτοπόρος και να έχει αποτελέσει το παράδειγμα και για άλλους Δήμους. Φυσικά αναφέρομαι στην διάθεση προϊόντων και αγαθών απέυθείας από τους παραγωγούς στους καταναλωτές, στο οποίο ο Δήμος μας και φυσικά οι εθελοντές που έχουν πιστέψει σε αυτή τη λογική για 5η φορά επέδειξε αξιοθαύμαστη οργάνωση.

Χρήστος Γιανναράς: Υπάρχει πτώση της κατά κεφαλήν καλλιέργειας

Για μια ακόμη φορά ο καθηγητής Χρήστος Γιανναράς είπε τα πράγματα με το όνομά τους, εμφανιζόμενος στην εκπομπή MEGA-Σαββατοκύριακο της 8ης Δεκεμβρίου 2012.

Πραγματικά δυσκολεύτηκα να αποφασίσω ποιο από όλα όσα είπε ήταν το σημαντικότερο.

Κατέληξα σε αυτό του τίτλου "Υπάρχει πτώση της κατά κεφαλήν καλλιέργειας".

Παρακάτω μπορείτε να δείτε τα κύρια σημεία των λεγομένων του καθηγητή, όπως τα ξεχώρισα σε video που βρήκα στο YouTube, καθώς και όλο το video.

Σας προτρέπω και σας παρακαλώ να το παρακολουθήσετε.

Αλλαγή σελίδας για τις χρήσεις γης στο Γέρακα - του Ιωάννη Δρόσου

Με το ΦΕΚ 316/11-10-2012 Α.Α.Π αναθεωρήθηκαν οι χρήσεις γης σε όλο τον Γέρακα. Η αναθεώρηση αυτή έχει μακρά ιστορία και ξεκινάει από το 2006 με απόφαση του τότε δημοτικού συμβουλίου για την τροποποίηση των χρήσεων γης. Η αναγκαιότητα της αλλαγής των επιτρεπόμενων χρήσεων γης είχε φανεί από νωρίς στον Γέρακα. Δίπλα σε περιοχές κατοικίας επιτρέπονταν συνεργεία αυτοκινήτων, αλουμινάδικα, σιδεράδικα, αλλά και κάθε λογής εργαστήρια χαμηλής όχλησης, γεγονός που δυσκόλευε, τόσο την ζωή των κατοίκων, όσο και την λειτουργία των επιχειρήσεων. Ταυτόχρονα βαλλόταν και η φυσιογνωμία της περιοχής, η οποία προσπαθούσε, και ακόμη προσπαθεί, να ισορροπήσει ανάμεσα σε μία αστική και προαστιακή πραγματικότητα. Επιπλέον, περιορισμοί στα τετραγωνικά των καταστημάτων οδηγούσαν νομοτελειακά στην δημιουργία ελλιπών χώρων ως προς την λειτουργία των επιχειρήσεων και κατά συνέπεια δυσκόλευαν την εξυπηρέτηση των κατοίκων από τα τοπικά καταστήματα.

Παλιά τους τέχνη... κόσκινο - του Βασίλη Δημητριάδη

Από τη "ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΓΕΡΑΚΑ" που κυκλοφορεί: 

Θα παρακαλούσα το αναγνωστικό κοινό να μη με παρεξηγήσει για τη χρήση παροιμιών που μούρχονται στο μυαλό και τις χρησιμοποιώ.

Ξέρετε ο Λαός μας, αυτός ο Λαός που έχει περάσει πάρα πολλά στα 2500 χρόνια της ιστορίας του, κατάφερε αν μη τι άλλο, να καταγράφει σχεδόν τα πάντα σε πανέξυπνες σύντομες προτάσεις όπως η παραπάνω. Πολύ χρήσιμο!

Ξεκίνησε λοιπόν το παιχνίδι. Φυσικά αναφέρομαι στο γνωστό εκλογικό παιχνίδι το οποίο τα επόμενα 2 περίπου χρόνια μέχρι τις δημοτικές εκλογές θα μας απασχολεί σε κάθε φύλλο.

Η ιστορία…δυστυχώς επαναλαμβάνεται - της Άννας Γρινέζου-Γρηγοριάδου

Όλοι έχουμε δει ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου της δεκαετίας του ΄60 με θέμα την ξενιτιά. Θυμάμαι πολύ καλά κάποιες εικόνες από αυτές τις ταινίες.

Εικόνες αποχωρισμού συγγενών, αγαπημένων προσώπων, ζευγαριών σε γάμο ή σε σχέση, στο λιμάνι του Πειραιά. Έκλαιγαν αυτοί που έφευγαν στο άγνωστο, μουδιασμένοι, σπάραζαν κι αυτοί που έμεναν πίσω κουνώντας το μαντήλι. Και μαζί με τις αποσκευές στο καράβι, έφευγαν και τα όνειρα.

Ο βίαιος αποχωρισμός είναι πολύ σκληρός για τις ανθρώπινες καρδιές. Θα βρίσκονταν πάλι οι συγγενείς μεταξύ τους; Θα έβλεπαν πάλι οι γονείς τα παιδιά τους; Πολλά και αναπάντητα τα ερωτηματικά.

Η ασυλία των ταγμάτων εφόδου - του Παντελή Μπουκάλα

Αν έφτανε η γενειάδα για να γίνει κάποιος σπουδαίος φιλόσοφος, τότε ο μακρυγένης τράγος θα γινόταν πάραυτα Πλάτωνας. Αυτά έλεγε για τους δήθεν φιλοσόφους ο Λουκιανός, ο οποίος, λόγω συριακής καταγωγής, δεν θα αποσπούσε πιστοποιητικό ελληνικότητας από τους γονιδιομέτρες της Χρυσής Αυγής, που θα τον κατέτασσαν στους ανεπιθύμητους νόθους, μαζί -για να ’ρθουμε στις μέρες μας- με τον Χοσέ Χολέμπας και τον Σωτήρη Νίνη.

Σύμφωνα πάντως με το σαρκαστικό λουκιάνειο πνεύμα, αν έφταναν τα μακριά μουστάκια και μαλλιά για να θεωρηθεί κάποιος Καραϊσκάκης, τότε ο βουλευτής της Χ.Α. που «απελευθέρωσε» τη λαϊκή του Μεσολογγίου από τους ιταμούς εχθρούς της πατρίδος, θα ήταν πιο γνήσιος Καραϊσκάκης κι από τον «γιο της καλογριάς», αφού, μόνος αυτός, αντιμετώπισε τα εχθρικά στίφη, βαριά εξοπλισμένα με πλαστικά παιδικά παιχνίδια, μυγοσκοτώστρες, μπλουζάκια και ό,τι άλλο έχει στην αρματωσιά του ένας λιανοπωλητής. Οσο για τον άλλο βουλευτή της Χ.Α, τον «Καιάδα», που «απελευθέρωσε» τη Ραφήνα, όπου κατά την επίσημη ανακοίνωση «βρέθηκε προς τιμήν της Θεοτόκου Παντοβασιλίσσης», ας χαίρεται το ψευδώνυμό του. Κι η Παναγιά μαζί μας...

Η ώρα της αλήθειας μας - κείμενο του Βασίλη Δημητριάδη

Γράφει ο Βασίλης Δημητριάδης

Νομίζω πως έφτασε επιτέλους η ώρα να μιλήσουμε ανοιχτά. Μέσα από αυτή τη ΦΩΝΗ που επί χρόνια προσπαθεί να απευθυνθεί σε ένα κοινό, το οποίο στην πλειονότητά του ασκούσε το άθλημα της κριτικής από το χώρο του σαλονιού του. Θα πρέπει αυτές τις ώρες όπου όλοι μας βρισκόμαστε αντιμέτωποι με πρωτόγνωρες καταστάσεις να δούμε επιτέλους κατάμουτρα τους εαυτούς μας και να σταματήσουμε να ελκόμαστε από τις μισές αλήθειες και τα χαϊδέματα των αυτιών που τόσο μας ικανοποιούσε και μας κολάκευε…

Αγαπητοί μου συμπολίτες… αγαπητοί μου συνέλληνες:

Λίγα μέτρα πριν τον γκρεμό, ήλθε η ώρα να δούμε κατάματα την αλήθεια και το τι κάναμε οι ίδιοι για να έλθουμε ως εδώ. Ναι οι… πολιτικοί φταίνε για όλα..

Ποιος τους έδωσε όμως την δυνατότητα να φταίνε σήμερα; Ποιος έτρεχε στις συγκεντρώσεις με τις πλαστικές σημαίες και πλακώνοταν με “τους άλλους”; ΕΜΕΙΣ ΟΛΟΙ!!!

Εμείς βλέποντας το πως συμπεριφέρονταν, γιατί συνεχίζαμε να τους ψάχνουμε για να τους σφίξουμε (ή ακόμα χειρότερα να τους γλύψουμε) το χέρι και να ζητήσουμε κρυφά μια θεσούλα για“το παιδί”;

Μήπως όλα αυτά τα σκατά τα πετάγαμε επί χρόνια πάνω σε ένα ανεμιστήρα και ήλθε η ώρα επιτέλους να τα φάμε στη μάπα;

Όμως… και κάτι άλλο… Δεν μπορεί να μετατρέπουμε τον πρώτο που θα συναντήσουμε μπροστά μας σε… «σάκο του μπόξ» για να εκτονωθούμε.

Δεν μπορεί να «λούζεις» για… λόγους που άπτονται της άθλιας Κυβερνητικής πολιτικής, με χαρακτηρισμούς κατά όπως γουστάρεις, κάποιον που στους 40 βαθμούς κάθεται και σου δίνει ένα έντυπο του Δήμου, (κάτι που εσύ δεν έκανες και δεν θα κάνεις ποτέ σου), για να ενημερωθείς -έστω και αν διαφωνείς- μόνο και μόνο επειδή τον… βρήκες πρόχειρο.

Ποιος; ΕΣΥ που η ενημέρωσή σου προέρχεται από το κάθε κωλοκάναλο και τον κάθε ακριβοπληρωμένο δημοσιογραφίσκο υπηρέτη συμφερόντων!!!

Δεν μπορεί να το παίζεις “Ελληναράς” τύπου “ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε” απευθυνόμενος σε εθελοντές (ναι υπάρχουν και τέτοιοι ακόμα, μακριά από τη δική σου λογική, όμως υπάρχουν), που στήνονται από το πρωϊ να σε εξυπηρετήσουν το δεκάλεπτο που θα περάσεις από εκεί που βρίσκονται να πάρεις τις πατάτες σου ή τι άλλο… Και να τους βρίζεις επειδή το δεκάλεπτο έγινε… 12λεπτο!

Δεν μπορεί ρε Έλληνα συμπολίτη να ζητάς να σου καθαρίσει ο Δήμος το δικό σου οικόπεδο από τα ξερόχορτα και μάλιστα κατά προτεραιότητα…

Δεν μπορεί ρε Ελληναρά να προσπαθείς να έχεις ξεχωριστή μεταχείριση εσύ και η οικογένειά σου, από το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο και να ζητάς και τα ρέστα όταν δεν σου γίνει η χάρη…

Δεν μπορεί ρε μάγκα Ελληναρά να κάθεσαι μέσα στο σπίτι σου και η μόνη άποψή σου σου για τον έξω κόσμο και τα κοινά προβλήματα, να είναι ένας μηδενιστικός ποταμός κατά πάντων!!!

Δεν μπορεί ρε μάγκα Ελληναρά, να μη θέλεις τον κάδο απέναντι από το σπίτι σου αλλά να είσαι ικανοποιημένος αν είναι έξω από το σπίτι του γείτονά σου όπου και αδειάζεις τα κλαδιά από τον κήπο σου ή το παλιό στρώμα σου!

Δεν μπορεί ρε μάγκα Ελληναρά να ζητάς σεβασμό όταν δεν τον προσφέρεις ο ίδιος με την συμπεριφορά σου!

Με λένε Βασίλη Δημητριάδη, το ζήτημα αφορά πολλούς άλλους Βασίληδες, Θανάσηδες, Γιώργους, Μελέτηδες κ.λ.π ανά την Ελλάδα, που δεν σου φταίνε σε τίποτα. Και θα στο πω πολύ απλά μάγκα Ελληναρά που χρεώνεις σήμερα στον πρώτο Βασίλη που θα συναντήσεις, τα αποτελέσματα των δικών σου παλαιότερων επιλογών, τον δικάζεις ο ίδιος ως Στρατοδίκης του εμφυλίου, του απαγγέλεις κατηγορία ως εισαγγελέας και εκδίδεις και την καταδικαστική σου απόφαση σε χρόνο μηδέν! Δεν είμαι υπάλληλος κανενός, αμοίβομαι αποκλειστικά από τη δουλειά μου στον ιδιωτικό τομέα, κινδυνεύω να μείνω -όπως όλοι οι ιδιωτικοί υπάλληλοι- άνεργος και αδιαφορώ αν με ψηφίσεις, τέτοιους ψηφοφόρους δεν τους θέλω! Και όταν με προσβάλεις θα σου απαντάω και ανάλογα!

Δεν επιτρέπω σε κανένα να θίγει την αξιοπρέπειά και την εντιμότητά μου και να τσουβαλιάζει μαζί, το σύνολο όσων ασχολούνται με τα κοινά κάθε επιπέδου και ευθύνης από πρωθυπουργό μέχρι δημοτικό σύμβουλο…

Όταν ζητώ την ψήφο του συμπολίτη μου δεν τη ζητώ για να του κάνω προσωπικές χάρες και εξυπηρετήσεις σε βάρος των μη ψηφοφόρων μου. Τη ζητώ γιατί κρίνω πως είμαι ικανός να προσφέρω στο κοινωνικό σύνολο και έχω τη διάθεση γι αυτό. Για κανένα άλλο λόγο, ούτε καν για λόγους φιλίας ή συγγένειας.

Στο πρόσωπό μου, δεν θα δείς ποτέ κάποιο ζωγραφισμένο ψεύτικο χαμόγελο που θα σε κάνει να νιώσεις εσύ προσωπικά σπουδαίος όπως έχεις μάθει… Θα δεις όμως ένα πλατύ χαμόγελο ικανοποίησης όταν βρίσκομαι στην πλατεία, μπροστά στον κάδο ανακύκλωσης μεταχειρισμένων ειδών ένδυσης και υπόδησης ή μπροστά στους υπογειοποιημένους κάδους της.

Όταν ξέρω πως έχει στηθεί στο δήμο μας ένα κοινωνικό παντοπωλείο και Φαρμακείο, όταν ξέρω πως καθαρίστηκαν οι δημόσιοι χώροι, όταν ξέρω πως τουλάχιστον για φέτος θα μπορέσει αυτός ο Δήμος να εξασφαλίσει στους δημότες του, ακόμη και τα αυτονόητα, τα οποία πια δυστυχώς δεν μπορούν να θεωρούνται δεδομένα… Θα με δεις να χαμογελώ επίσης όταν συναντώ ένα συμπολίτη μου, που βοήθησε με ένα απλό τηλεφώνημα να αλλάξει μία λάμπα ή να κλείσει μία λακούβα, αλλά επίσης και θυμωμένο με εκείνον που θέλει τους εκλεγμένους πυθίες ή σάκους του μποξ για να ικανοποιεί την πληγωμένη «μαγκιά» του!

Δεν γνωρίζω πόσους αφορά το παραπάνω κείμενο… Είμαι όμως βέβαιος πως οι ίδιοι… κατάλαβαν ότι τους αφορά!!!

Πηγή

Η ευθύνη της Δημοκρατικής Αριστεράς

Γράφει ο Γιώργος Μπουλμπασάκος - Γραμματέας Υγειονομικών της Δημοκρατικής Αριστεράς

Είναι πανθομολογούμενο οτι η χώρα αντιμετωπίζει μια απο τις μεγαλύτερες κρίσεις στην μακραίωνη ιστορία της. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να δούμε πώς διαμορφώνεται η πολιτική κατάσταση και τι πρεσβεύουν τα πολιτικά υποκείμενα που εκ των πραγμάτων έχουν αναδειχτεί πρωταγωνιστές για την αντιμετώπιση αυτής της κρίσης.

Η Νεα Δημοκρατία έχοντας στο οπλοστάσιο της τη μεγάλη εθνική επιλογή της συμμετοχής της χώρας στην Ε.Ε., δεν θέλει να ομολογήσει ότι είναι συνιδιοκτήτης του πελατειακού κράτους και ό,τι αυτό συνεπάγεται για το επίπεδο της πολιτικής μας ζωής από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Ψελλίζει μικρές συγγνώμες ,οι οποίες μάλιστα συμπλέκονται και με την απαίτηση να αναγνωρίσουν και οι άλλοι τις ευθύνες τους, τοποθετώντας όλους στο ίδιο κάδρο.

Δόμησαν το κράτος μοιράζοντας προνόμια στις οικονομικές ελίτ της χώρας και συγχρόνως κρατούσαν δέσμιο τον κόσμο της εργασίας μέσα απο όλο το πλέγμα της εξουσίας που θεωρούσαν υποχείριό τους. Ξεχνά τις ευθύνες της τελευταίας κυβέρνησης Καραμανλή-προπομπού της δέσμευσης της χώρας στις νεοφιλέλευθερες επιλογες της σημερινής Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ.

Το αντιμνημονιακό μένος και η υστερία στην διάρκεια της πρώτης περιόδου της κυβέρνησης Παπανδρέου εύκολα έγινε αργότερα «ναι σε όλα» με βούλες και υπογραφές. Επιστράτευσε φυσικά λόγους σωτηρίας της πατρίδας και συνέχισε με τα 18 μέτρα που θα ξανασώσουν την χώρα απο τα μέτρα που και αυτοί πριν δυο μήνες αποδέχτηκαν και υπέγραψαν.

Το ΠΑΣΟΚ, αφού περιπλανήθηκε πρώτα σε τριτοκοσμικά μονοπάτια, μπορεί να επαίρεται ότι έδωσε δικαιώματα και πολιτική υπόσταση στο άλλο μισό των Ελλήνων και ότι έβαλε τη χώρα στην Ευρωζώνη. Οφείλει να αναγνωρίσει ότι εκτός από κύριος μέτοχος του πελατειακού κράτους, είναι αυτό που με τις πολιτικές του διέχυσε την διαφθορά σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας.Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνά την τραγική επιλογή του ΔΝΤ, και ας ισχυρίζεται ο σημερινός του πρόεδρος οτι ήταν αντίθετος. Άλλωστε, τα περίφημα 6 σημεία του κ. Βενιζέλου είναι εκεί για να θυμίζουν στον εμπνευστή τους πόσο λίγο πλέον μετράει η πολιτική του αξιοπιστία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ο αδιαμφισβήτητος νικητής των εκλογών της 6ης Μαΐου, με το επικαιροποιημένο πρόγραμμά του κινδυνεύει να μετατραπεί στον Eφιάλτη που θα ανοίξει την πόρτα της καταστροφής και θα γυρίσει την χώρα δεκαετίες πίσω. Είναι ο κύριος υπεύθυνος που οδηγείται η χώρα σε δεύτερες εκλογές και με το δίλημμα-εκβιασμό που προσπαθεί να βάλει στην ελληνική κοινωνία-μνημόνιο ή Σύριζα παίζει ανεύθυνα με την τύχη της. Προσφεύγει εύκολα σε συμπεριφορές με ισχυρή δόση λαϊκισμού και δημαγωγίας και ξεχνά ότι ποτέ η αριστερά δεν ήταν θιασώτης και οπαδός τέτοιων αντιλήψεων. Οι μεταγραφές, ως φαίνεται, δημιουργούν άλλα ήθη και άλλα πρότυπα. Θα ήθελα να του αφιερώσω μια σκέψη του Ζυλιέν Φρέντ (εισαγωγή στο βιβλίο "Ο πόλεμος κατά τον Κλαουζεβιτς"). ’’Πολλές φορές η καθαρή λογική μπορεί να γίνει πηγή παραλογισμού στο μέτρο που είναι φυλακισμένη μιας θέλησης που περιφρονεί το λογικό.’’ Και ο ΣΥΡΙΖΑ περιφρονεί το λογικό.

Η Δημοκρατική Αριστερά, ως κόμμα ευθύνης για την κοινωνία που έχει ως στόχο τη συμμετοχή στην άσκηση της κυβερνητικής εξουσίας για την αλλαγή της κοινωνίας και την βελτίωση της ζωής των πολιτών, προσπάθησε να αξιοποιήσει τις διερευνητικές εντολές για να δώσει λύση για τη χώρα. Αυτό δεν αποτελεί μια αυτάρεσκη διαπίστωση, άλλα προκύπτει με μεγάλη σαφήνεια απο τις σχετικές έρευνες της κοινής γνώμης.

Χωρίς να παραβλέπουμε τον ρόλο που διαδραματίζουν οι συσχετισμοί και τα ποσοστά δηλώνουμε την ετοιμότητά μας να δώσουμε κυβέρνηση στη χώρα. Κυβέρνηση με προοδευτικό πρόσημο, με προγραμματικό πλαίσιο και φερέγγυα πρόσωπα. Φυσικά, ο καθένας αντιλαμβάνεται οτι αυξημένα ποσοστά στη ΔΗΜ.ΑΡ. είναι εντολή σε εμάς για λύση, είναι εντολή να αναλάβει η Δημοκρατική Αριστερά την ευθύνη της.

Γνωρίζοντας ότι τα δύσκολα αφήνουν ίχνη και ορισμένες φορές επώδυνα και έχοντας ως συλλογική αρχή αυτό που ο Νίκος Καζαντζάκης λέει στην ‘’Ασκητική ’’, ‘’να αγαπάς την ευθύνη .Να λες : εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δεν σωθει, εγώ φταίω.’’- Θα είμαστε εκεί όπου οι πολίτες απαιτούν για να μείνει η πατρίδα όρθια και ζωντανή.

Το πλεονέκτημα της Δημοκρατικής Αριστεράς, του Γιώργου Μπουλμπασάκου - Υποψήφιου Βουλευτή της ΔΗΜ.ΑΡ.

Οδεύουμε για δεύτερες εκλογές στις 17 Ιουνίου -με ότι συνεπάγεται για τη χώρα η παρατεταμένη αυτή ακυβερνησία- και ας δούμε το καινούριο πολιτικό πεδίο που έχουμε μπροστά μας.

Οι πολίτες, απορημένοι γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ πέταξε την ιστορική ευκαιρία για συγκρότηση κυβέρνησης με αριστερό πρόσημο, καλούνται για δεύτερη φορά στις κάλπες με έκδηλη την ανησυχία και ένα ερώτημα μεγάλο:

Θα έχουμε στις 18 Ιουνίου κυβέρνηση και ποια;

Η πολιτική ατζέντα που κυριαρχεί, είναι το πώς η χώρα θα αποδεσμευτεί από τα μνημόνια με ταυτόχρονη δέσμευση στο Ευρώ και την Ευρωζώνη. Μην ξεχνάμε ότι αυτό ήταν το βασικό διακύβευμα που η Δημοκρατική Αριστερά προεκλογικά έθεσε σε δημόσιο διάλογο. Απλά στις πρώτες εκλογές παρασύρθηκε από την δικαιολογημένη οργή και τον θυμό των πολιτών που πρώτα απ’ όλα ήθελαν να τιμωρήσουν τους υπεύθυνους που οδήγησαν τη χώρα στην τραγική αυτή θέση.

Οι μονομάχοι του δικομματισμού είδαν τα ποσοστά τους να συρρικνώνονται σε ιστορικά χαμηλά και πρέπει πλέον να συνειδητοποιήσουν ότι οφείλουν ένα μεγάλο συγγνώμη από τον Ελληνικό λαό γιατί με το πελατειακό κράτος που δημιούργησαν άφησαν τη χώρα ανοχύρωτη στις συνέπειες της μεγάλης οικονομικής κρίσης.

Τώρα και η Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ μετακινούνται, και από απολογητές των μνημονίων μετατρέπονται σε διαπρύσιους κήρυκες που πρεσβεύουν αναθεωρήσεις και αλλαγές.

Φυσικά δεν μπορούν πειστικά να εξηγήσουν γιατί πριν 2 μήνες δεν διαπραγματεύθηκαν και γιατί δεν άλλαξαν τους δυσμενείς όρους του μνημονίου.

Δεκτή η μετακίνηση, αλλά πρέπει να γνωρίζουν ότι η αξιοπιστία τους είναι στο ναδίρ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι και καλείται να ξεκαθαρίσει τη θέση του. Η πολυγλωσσία, η αντιφατικότητα, η αμφισημία δεν αρμόζουν σε ένα κόμμα της Αριστεράς, που έχει πλέον ιστορικές ευθύνες να αναλάβει. Πολλώ μάλλον δεν προσφέρουν λύσεις για τη σωτηρία της χώρας, ο λαϊκισμός και η δημαγωγία που φαίνεται ότι εισχώρησε στο χώρο αυτό, ακολουθώντας τις μετακινήσεις ορισμένων τμημάτων του πάλαι ποτέ αυριανικού ΠΑΣΟΚ.

Γνωρίζοντας τον χώρο εκ των έσω καταλαβαίνω τις δυσκολίες της ιδεολογικής ακαμψίας των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ. Φυσικά δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τις θέσεις του Αριστερού Ρεύματος του ΣΥΝ για την έξοδο από την Ευρωζώνη και την επιστροφή στη δραχμή.

Η ο ΣΥΡΙΖΑ θα υποχωρήσει σε αυτές τις φωνές και θα γίνει η Αριστερά της δραχμής όπως το ΚΚΕ, ή θα κάνει τη μεγάλη κυβίστηση και θα σταματήσει να πατάει σε δυο βάρκες και να συνταχθεί στην άποψη της ΔΗΜΑΡ για δέσμευση στο Ευρώ και την αποδέσμευση από το μνημόνιο με κινήσεις που δεν δημιουργούν προβλήματα στην αξιοπιστία της χώρας και δεν υπονομεύουν την θέση της στην Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σε αυτό το πολιτικό πεδίο επιβάλλεται η Δημοκρατική Αριστερά μέσα από ένα προγραμματικό πλαίσιο αυστηρά καθορισμένο σε στόχους και διάρκεια να απευθυνθεί στη κοινωνία με όρους εθνικού ακροατηρίου και να συμβάλλει στη σωτηρία της χώρας. Αυτό το προγραμματικό πλαίσιο πρέπει να περιλαμβάνει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η χώρα, τις δομικές αλλαγές στην λειτουργία των θεσμών, την καθιέρωση της απλής αναλογικής και φυσικά όλες εκείνες τις αλλαγές στο μνημόνιο που θα οδηγήσουν την χώρα με ασφάλεια στην αποδέσμευση από τους επαχθείς όρους των δανειακών συμβάσεων, με έμφαση στην ανάπτυξη, στην καταπολέμηση της ανεργίας και στην δημιουργία κοινωνικού δικτύου προστασίας των αδυνάτων της κοινωνίας.

Η ενίσχυση των ποσοστών της Δημοκρατικής Αριστεράς θα δώσει το ηθικό πλεονέκτημα να διεκδικήσει θέση στο αυριανό κυβερνητικό σχήμα και θα δώσει τη βεβαιότητα στους πολίτες ότι στις 18 Ιουνίου θα έχουμε κυβέρνηση με προοδευτικό πρόσημο.

Γιώργος Μπουλμπασάκος
Υποψήφιος Βουλευτής ΔΗΜ.ΑΡ

Η ΧΟΥΝΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ '73. Γράφει η Φένια Χατζηνικολάου - ετών 14

Θα έγραφα άλλο ένα επαναστατικό status αλλά ξόδεψα κάθε απόθεμα "αναρχίας" χθες το βράδυ. Πολύ κλισέ είναι θα μου πεις να κάθομαι να γράφω τις απόψεις μου μέσα από μια σημείωση στο φεισμπουκ αλλα δεν με νοιαζει και πολύ.

Όποιος άκουσε χθες τον Μιχαλολιάκο να μιλάει, θα με καταλάβει απόλυτα. Όποιος έχει φίλους 15-16 χρονών Χρυσαυγίτες επίσης θα με καταλάβει. Όποιος έχει διαβάσει Μαρξ... θα με καταλάβει.

Η Χρυσή Αυγή στην Βουλή. Μάλιστα. Το ξέρω πως το έχουμε καρααναλύσει όλοι εμείς οι επαναστάτες του καναπέ, όπως μας αποκαλείτε, αυτό το θέμα τις τελευταίες μέρες. Όμως δεν μπορώ, πρέπει/θέλω και εγώ να γράψω κάτι.

Θέμα 1ο: Παιδιά των 16 χρονών, χρυσαγιτάκια μου, έχετε διαβάσει ΟΛΕΣ τις θέσεις της χρυσής αυγής την οποία με τόση θέρμη υποστηρίζετε; Αν όχι, αφήστε με να σας ξεδιαλύνω την απορία που βλέπω σιγά σιγά να δημιουργείται στα μάτια σας, που πριν κάτι μήνες παρακολουθούσαν στο ΟΑΚΑ τους Πυξ Λαξ και κάποια από τα επαναστατικά τους τραγούδια.

«Εμείς οι Ελληνίδες, μέλη του Λαϊκού Συνδέσμου, έχοντας βαθύτατη συναίσθηση της καταστροφής που επιφέρει το φεμινιστικό πνεύμα της εποχής μας, είμαστε ενάντια σε κάθε λογής διακηρύξεις για την ισότητα των δύο φύλων» Εδώ θέλω κυρίως να σταθώ, εξάλλου τις θέσεις του κόμματος περί μεταναστών τις ξέρετε οπότε μην ξεκινάω... Να σας θυμίσω όμως πως πριν 50 περίπου χρόνια οι γιαγιάδες σας δεν μπορούσαν να ψηφίσουν και ο βασικός τους ρόλος ήταν στην κουζίνα, το παιδικό υπνοδωμάτιο και το κρεβάτι του συζήγου. Όμορφα ε; Και όταν κάποια στιγμή όλα αυτά αλλαξαν... Τσοουυπ ήρθε η Χρυσή Αυγή να μας πάει έναν αιώνα πίσω. Μπράβο. Φαλλοκράτες...

Θέμα 2ο: Από πού και ως πού ζητάει ένα κόμμα καθαρά φασιστικό/νεοναζιστικό να εισχωρήσει σε έναν καθαρά δημοκρατικό θεσμό; Χμμ... Μήπως για να τον διαλύσει από μέσα; Και μην μου αρχίσετε τα "εθνικιστές είμαστε και όχι ναζί" γιατί, μα την αλήθεια θα ερθω για live debate. Όταν κύριε, μου έχεις την σβάστιγκα για σημαία, όταν ΝΟΣΤΑΛΓΕΙΣ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ τον χίτλερ, όταν χαιρετάς ναζιστικά, όταν ΠΛΑΚΩΝΕΙΣ ΟΠΟΙΟΝ ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΕΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ, λεγεσαι φασιστας, λεγεσαι ναζι!

Θέμα 3ο: Τώρα τελευταία πήρε το αυτί μου κάτι παιδάκια να λένε πως ο χαιρετισμός δεν είναι ναζιστικός αλλά αρχαιοελλήνικος. Καταρχήν, διαφωνώ κάθετα. Δεύτερον και αρχαιοελληνικός να είναι τον επωμίστικαν οι ναζί άρα δεν είναι γιάννης είναι γιαννάκης.." που λέει και μια φίλη.

Θέμα 4ο: Μην αποκαλείται τους εαυτούς σας ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ όταν ασπάζεστε μια καθαρά γερμανική φιλοσοφία/νοοτροπία, έναν καθαρά γερμανικό χαιρετισμό κλπ...

Και τέλος... ΒΓΑΛΤΕ ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΚΩΛΟΜΠΛΟΥΖΑΚΙΑ ΚΑΙ ΚΑΘΙΣΤΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΑΝΙΣΤΟΡΙΤΑ ΠΙΘΗΚΙΑ.

ΥΓ: "ΣΥΝΕΝΟΧΟ ΣΤΟΝ ΦΟΝΟ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ 'ΧΕΤΕ"

ΥΓ: "ΕΓΕΡΘΗΤΙ" πρόσταξε σήμερα ο κάποιος χρυσαυγιτης την ώρα που έμπαινε μέσα ο Μιχαλολιάκος. Και ναι κυρίες και κύριοι, ο φασισμός μόλις ξεκίνησε!

αυτά.

όποιος θέλει, τα λέμε και από κοντά. θα υπερασπιστώ τα παραπάνω πολύ καλύτερα face to face...

Δρόσος Ιωάννης: Η συμμετοχή όλων μας στα "κοινά" είναι η μοναδική εγγύηση ότι δεν θα αποφασίζουν άλλοι για μας

Δρόσος Ιωάννης
Υποψήφιος με τους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ
ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ στην Περιφέρεια Αττικής,
κάτοικος Γέρακα

Ο Γιάννης Δρόσος είναι ένας νέος άνθρωπος που ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τα κοινά έχοντας πάντα σοβαρή και τεκμηριωμένη άποψη. Όσοι με παρακολουθείτε από παλιά και θυμάστε το forum του newtime, σας λέω ότι είναι ο jgargitos.

Γιάννης Δρόσος Υποψήφιος με τους Οικολόγους Πράσινους στην Περιφέρεια Αττικής, κάτοικος Γέρακα:

Πολλοί με ρωτούν τι ήθελα και ανακατεύτηκα με τον δύσκολο χώρο της πολιτικής. Η επιλογή μου να είμαι υποψήφιος βουλευτής με τους Οικολόγους Πράσινους στο Υπόλοιπο Αττικής δεν έρχεται ως κεραυνός εν αιθρία αλλά ως συνέπεια μίας εξελικτικής διαδικασίας συμμετοχής στα κοινά. Σε μία συζήτηση με φίλους εξηγούσα την ανάγκη συμμετοχής όλων μας στα κοινά, ο καθένας από το πόστο που μπορεί και στον βαθμό που επιθυμεί αλλά σίγουρα με μία κατ’ ελάχιστον ενασχόληση που εγγυάται ότι δεν αφήνουμε κάποιους άλλους να αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς. Ειδικά εμείς οι νέοι. 

Η δική μου ενασχόληση με τα κοινά ξεκινάει μέσω των σπουδών μου και αφορά σε ζητήματα περιβάλλοντος και καθημερινότητας στις άχαρες ελληνικές πόλεις. Προσπάθησα να επικοινωνήσω τις γνώσεις μου και τις απόψεις μου με διάφορους τρόπους και το κατάφερα. Όμως για μένα αυτό δεν ήταν αρκετό, ήθελα να ακουστώ και να δράσω ακόμα πιο ενεργά, ειδικά μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007. Το 2008 εντάχθηκα στους Οικολόγους Πράσινους υποστηρίζοντας τις αρχές της πολιτικής οικολογίας και ευελπιστώντας να ακουστώ και να επηρεάσω θετικά ακόμη περισσότερο κόσμο. Το 2010 μετείχα στις περιφερειακές εκλογές στην περιφερειακή ενότητα Ανατολικής Αττικής με τους Οικολόγους Πράσινους όπου και είχα την τιμή να καταταχθώ πρώτος σε ψήφους. Το 2011 μαζί με άλλους ενεργούς πολίτες ιδρύσαμε το Ελληνικό Δίκτυο για την Αποανάπτυξη.

Σήμερα μετέχω ως υποψήφιος βουλευτής στην Περιφέρεια Αττικής με τους Οικολόγους Πράσινους για τους εξής απλούς λόγους:

• Διότι είναι ένα μη αρχηγικό κόμμα με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες 
• Διότι εφαρμόζει υποχρεωτική εναλλαγή στο μέσον της θητείας κάθε δημόσιου αξιώματος που του εμπιστεύεται ο Έλληνας πολίτης 
• Διότι αποτελείται από ενεργούς πολίτες και όχι επαγγελματίες πολιτικούς 
• Διότι η επικεφαλής του προεκλογικού αγώνα Ιωάννα Κοντούλη θέλει ψήφο για να εκλεγεί και δεν μπαίνει στη Βουλή όπως οι αρχηγοί των άλλων κομμάτων 
• Διότι υποστηρίζει τις αρχές της μη βίας, της συνύπαρξης, του ανθρωπισμού και του σεβασμού στο διαφορετικό 
• Διότι υποστηρίζει την αλλαγή του υπάρχοντος παραγωγικού και υπερκαταναλωτικού μοντέλου της κοινωνίας 
• Διότι προτάσσει την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη έναντι του μνημονίου και της Ευρώπης των Μέρκελ - Σαρκοζύ 
• Διότι απαιτεί τον έλεγχο του χρέους και την μη αναγνώριση του επαχθούς τμήματος 
• Διότι δεσμεύεται για έλεγχο και δήμευση των ‘γκρίζων΄ περιουσιών 
• Διότι έχει πραγματοποιήσιμες προτάσεις όπως η παραγωγική αναδιάρθρωση της χώρας, η αναζωογόνηση της υπαίθρου με βιολογική γεωργία-κτηνοτροφία και μικρής κλίμακας μεταποίηση 
• Διότι θεωρεί την βιωσιμότητα της τοπικής κοινωνίας ως κινητήριο μοχλό της αναζωογόνησης της οικονομίας

Γιώργος Μπουλμπασάκος: Το όχι μας στο μνημόνιο είναι ένα Ευρωπαϊκό όχι . Αθροίζεται με τα όχι ενός ευρύτατου φάσματος δυνάμεων της Ευρωπαϊκής Αριστεράς

Γιώργος Μπουλμπασάκος
Υποψήφιος με τη ΔΗΜΑΡ
στην Περιφέρεια Αττικής,
Δημοτικός Σύμβουλος Παλλήνης
(Υποψήφιος Δήμαρχος),
κάτοικος Γέρακα

Συνέντευξη του Γιώργου Μπουλμπασάκου στην εγημερίδα Hellenic mail 

κ.Μπουλμπασάκο ποιά είναι η θέση της ΔΗΜΑΡ για το μνημόνιο και τη νέα δανειακή σύμβαση;

Καταψηφίσαμε το μνημόνιο, το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και την δανειακή σύμβαση γιατί βυθίζουν την χώρα στην ύφεση και με μια σκυταλοδρομία μέτρων χωρίς τέλος εξουθενώνουν τα λαϊκά στρώματα και την μεσαία τάξη. Ταυτοχρόνως με την ψήφο μας και τις γενικότερες προτάσεις μας στηρίζουμε και προωθούμε αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, την περιστολή της φαρμακευτικής δαπάνης και τον εκσυγχρονισμό του δημόσιου τομέα που έχει ανάγκη ο τόπος. Το όχι μας είναι ένα ευρωπαϊκό όχι . Αθροίζεται με τα όχι ενός ευρύτατου φάσματος δυνάμεων της Ευρωπαϊκής Αριστεράς – και όχι μόνο – που αντιτίθενται στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που επιβάλλει η ευρωπαϊκή δεξιά με αιχμή τους Μέρκελ – Σαρκοζί. Συμπίπτει με την κριτική του Ολάντ, του Κον Μπεντίτ, των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών και άλλων πολλών.

Γιατί προεξοφλείτε την αποτυχία της νέας συμφωνίας;

Πρώτον γιατί αυτός ήταν ο κανόνας επί δυόμιση» χρόνια. Αλλά αυτή την φορά το προαναγγέλλουν και οι ίδιοι οι δανειστές μας . Ο Σόιμπλε δήλωσε καθαρά στους Γερμανούς βουλευτές ότι « κατά πάσα πιθανότητα θα χρειαστεί και άλλο πακέτο για τους Έλληνες» και η Λαγκάρντ πρόσθεσε ότι « η Ελλάδα θα χρειαστεί μεγαλύτερη στήριξη» ενώ ο Γιούνκερ προανήγγειλε plan b για την περίπτωση της Ελλάδας. . Πόσο πιο καθαρά να μας το πουν για να γίνει αντιληπτό ότι τον Ιούνιο έρχεται νέα λαίλαπα μέτρων που θα πέσουν πάλι στις πλάτες μισθωτών και συνταξιούχων;

Ισχυρίζεστε οτι έχετε εναλλακτική πρόταση εξουσίας.Με ποιές δυνάμεις θα συγκυβερνήσετε;

Παναγιώτης Μαυροειδής: H "χαμένη ψήφος" και η χαμένη τιμή της αριστεράς

Παναγιώτης Μαυροειδής - Υποψήφιος με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ
στην Περιφέρεια Αττικής - κάτοικος Ανθούσας

Περισσεύουν αυτές τις μέρες οι τεχνικές αναλύσεις για την ‘’ματαιότητα της ψήφου’’ σε σχηματισμούς που ενδεχομένως να βρεθούν κάτω από το όριο του 3% που φασιστικά και αυθαίρετα έχει θέσει το άθλιο πολιτικό σύστημα, μέσω των αστικών κομμάτων.

Είναι παλιά συστημική θεωρία αυτή. Έχει χρησιμοποιηθεί τόσες και τόσες φορές από τις δυνάμεις του συστήματος ενάντια στην αριστερά.

Το αξιοπρόσεκτο είναι ότι σε αυτή τη σύντομη προεκλογική περίοδο, σε εραστές της θεωρίας της ‘’χαμένης ψήφου’’, έχουν μετατραπεί και τα κόμματα της κοινοβουλευτικής αριστεράς. Την επιστρατεύουν ενάντια στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Ηλίας Γερακάρης: Με μια σφαίρα μπορείς να σκοτώσεις τον εχθρό σου. Με μια λανθασμένη ψήφο μπορείς να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου

Το πρώτο διακύβευμα σε αυτές τις εκλογές για τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων είναι πρωτίστως η πολιτική ανατροπή των υπευθύνων “πολιτικάντηδων” και η άμεση αντικατάσταση τους από Έλληνες πολίτες που δεν έχουν αυτοσκοπό την πολιτική καριέρα, έχουν ικανότητες διοίκησης και είναι έτοιμοι να τολμήσουν για να ανατρέψουν τα πάντα.

Το δεύτερο είναι ποια ακριβώς οικονομία θέλει να υπηρετεί ο Έλληνας πολίτης. Την οικονομία των διεθνών αγορών και χρηματιστηρίων, των γιγάντιων πολυεθνικών και των τραπεζών, ή την οικονομία της Χώρας μας, της παραγωγικής μας δυναμικής, της δικής μας εργασίας και της δικής μας τσέπης;

Τόσα χρόνια μας κάνανε να πιστέψουμε ότι αυτοί ξέρουν καλύτερα από εμάς. Ότι η διοίκηση μιας Χώρας είναι πολύ δύσκολη υπόθεση και άρα μόνο για εκείνους.

Από ποιόν κινδυνεύει η Ελλάδα; Γράφει ο Βασίλης Δημητριάδης

Μεγάλη συζήτηση. Κάποιοι την έχουμε στο στόμα μας συνεχώς. Θέμα συζήτησης στα καφενεία και μπροστά στα περίπτερα με τις εφημερίδες στην Ομόνοια.

Θέμα συζήτησης στα Blogs και στα Sites του διαδικτύου. Όλοι έχουμε άποψη, και όλοι καταλήγουμε στο ίδιο συμπέρασμα. Πως “φταίνε” οι Γερμανοί, οι Ολλανδοί, οι Δανοί, οι Τούρκοι, φταίνε και οι πολιτικοί, οι ταξιτζήδες, οι φορτηγατζήδες, οι περιπτεράδες, και ο τυροπιτάς της γωνίας ακόμα… αυτός κι αν φταίει… Τώρα αν μπορεί κάποιος να μου απαντήσει (για παράδειγμα) τι διαφορά έχει ένας Έλληνας πολιτικός από ένα Έλληνα ταξιτζή, όσον αφορά τη συμπεριφορά του, αν φυσικά εξαιρέσει κανείς το αντικείμενο απασχόλησης, θα του χρωστάω ευγνωμοσύνη.

Α! Φταίει και ο καθρέπτης του μπάνιου μας που δείχνει ότι θέλει αυτός και όχι ότι θέλουμε εμείς και εμείς τον “τιμωρούμε” αποφεύγοντας να τον κοιτάξουμε.

Γιατί δεν είστε ευχαριστημένοι; Γράφει ο Βασίλης Δημητριάδης

Ανθουσο-Γερακο-Παλληνιώτης- Σοσιαλιστοφιλελευθεροαριστεροκεντρώος πολίτης

Ωραία… ψηφίσατε. Και τώρα; Ο ευτραφής κύριος που βρέθηκε επικεφαλής μιας ιστορικής παράταξης έχει μάλλον κάτι κατά νου, γι αυτό έβαλε και υποψηφιότητα. Βέβαια εξελέγη και πανηγυρικά κάτι για ποσοστό 97 και βάλε τοις εκατό άκουσα. Όμορφα και πάμε παρακάτω…

Έκανε και κάλεσμα για συμπόρευση με όσους νιώθουν απογοητευμένοι. Πολύ καλά έκανε. Και εγώ στη θέση του το ίδιο θα έκανα. Με 240.000 φίλους (?) όμως δεν κερδίζεις εκλογές, χρειάζεσαι κάτι παραπάνω. Και αυτό θα πρέπει να το αναζητήσεις. Μόνο που δεν ξέρω πόση διάθεση έχουν να του το προσφέρουν όλοι αυτοί που επί δύο χρόνια συνεχώς βλέπουν τις ζωές τους να διαλύονται. Για να δούμε πως θα τους “τουμπάρει”, γιατί είμαι σίγουρος πως οι“δημοσκοπήσεις” καταγράφουν από βλακείες έως τους πόθους αυτών που τις παραγγέλουν… Άλλωστε στην Ελλάδα η νοοτροπία “ψηφίζω κάποιον που αποδεικνύει την ικανότητά του και όχι εν λευκώ εκ των προτέρων” δεν ισχύει. Παρά την κοινωνική κατεδάφιση των δύο τελευταίων χρόνων…

Χώρια που είναι και πολλοί εκείνοι οι “πελάτες”, που προσδοκούν να διατηρήσουν τις θεσούλες και τα βολέματά τους μέσα στη σφαγή που ακούγεται πως θα γίνει ιδιαίτερα στο Δημόσιο τομέα… Για να μη αναφέρω εκείνους που περιμένουν στη γωνία φιλοδοξόντας να αποτελέσουν τη νέα γενιά “πελατάκων”του πολιτικού συστήματος καταβάλλοντας φιλότιμες προσπάθειες.

Τι και αν οι μισθοί μετατράπηκαν σε χαρτζιλίκια; Αυτό είναι καλύτερο από το τίποτα. Εμείς οι Έλληνες είμαστε και ολιγαρκείς ξέρετε εκτός από… πλεονέκτες. Ανάλογα τις συνθήκες. Dublex σύστημα.

Έτσι λοιπόν ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ πανηγύρισε μια πύρειο νίκη, επικρατώντας κατά κράτος του…. εαυτού του υπουργού οικονομίας! Μη μπερδεύεστε. Τίποτα δεν είναι παράλογο. Ο καθένας από εμάς άλλωστε έχει δύο εαυτούς. Τι πιο… φυσιολογικό. Και πολλές φορές μάλιστα τσακώνονται κιόλας. Όσο αφορά τις συνέπειες δεν είναι και σοβαρές αφού έχουμε το ελεύθερο να διαλέξουμε ανάμεσα σε…λοβοτομή ή σε ηλεκτροσόκ… Φυσικά ακόμα και αν δεν γουστάρουμε ρε αδελφέ να ψηφίσουμε ΠΑΣΟΚ, υπάρχουν και άλλα κόμματα… περισσότερο… “ευαίσθητα” απέναντι στα προβλήματα του Λαού. Κάποτε ο Μητσοτάκης που σήμερα διεκδικεί τον τίτλο του “Νέστωρα της πολιτικής”, είχε υποσχεθεί “ένα αυτοκίνητο για όλους τους Έλληνες” ως αντίβαρο στο“Τσοβόλα δώστα όλα”.

Χωρίς επιτυχία όμως τότε. Βλέπετε ένα αυτοκίνητο μπροστά στο “όλα” τι να κάνει… Τώρα υπάρχει ο Αντώνης ο οποίος σοβαρός – σοβαρός μας λέει: “Δεν θα είμαι πρωθυπουργός της ευμάρειας”... Καταπληκτικό! Δεν λέει όμως πως και να ήθελε δεν θα μπορούσε αφού ο κ. Τόμσεν και τα άλλα παιδιά καραδοκούν για να σφυρίξουν φάουλ ή πέναλτυ.

Υπάρχει και το κόμμα του Καραντζαφέρη το οποίο στέκεται υπεύθυνα πολιτικά υιοθετώντας με συνέπεια τη… θέση της κάθε ημέρας (όχι όπως αυγά ημέρας). Οι πολιτικές θέσεις προφανώς είναι σαν τα συνθήματα/παρασυνθήματα της σκοπιάς και αλλάζουν συχνά!

Από την άλλη πάλι, υπάρχουν τα κόμματα της λεγόμενης “αριστεράς” με ή άνευ Σταλινικής ή αναθεωρητικής χροιάς ή και απ΄ όλα, φυσικά μετά των εποχούμενων,“ειρήσθω εν παρόδω” (όπως λέει συχνά ο φίλος μου ο Αντρέας) συνοδοιπόρων τους. Έχετε επιλογές αγαπητοί μου συμπολίτες.

Όλοι τους καλά παιδιά και από οικογένεια που κατανοούν πολύ καλά τα προβλήματα και τα βάσανα του Λαού, διότι όλοι προέρχονται από αυτόν και -κοίτα να δεις- δεν κατέβηκαν από τον Άρη. Όλοι έχουν κάτι να σας πουν. Προφανώς όλα αυτά τα παιδιά του Λαού, όλοι μαθητές του Νίκου Ξανθόπουλου, σιγοτραγούδησαν κάποτε Καζαντζίδη και έτσι απέκτησαν τον βαρύ και τιμητικό τίτλο. Ευτυχώς που η ζωή τους χαμογέλασε αντίθετα με όλους εμάς που είμασταν“κακά παιδιά” του λαού που βρεθήκαμε στην κόλαση των διαδοχικών μνημονίων.

Μην ακούτε όσα λένε οι εχθροί της Σοσιαλιστοφιλελευθεροαριστεροκεντρώας ιδεολογίας πως δήθεν η τράπουλα είναι σημαδεμένη. Το κακό σας θέλουν!

Υπάρχουν όμως και πολλά πολλά ακόμα κόμματα και αποκόμματα, τα οποία θα διεκδικήσουν την προσοχή μας, μνημονεύοντας τα μνημόνια και απομνημονεύοντας άλλοτε πεθαμένους άλλοτε ζωντανούς. Δεν πρέπει να έχουμε παράπονο.

Επιλογές υπάρχουν! Όλα καλά… Αυτό που επιτέλους δεν καταλαβαίνω είναι… γιατί δεν είστε ευχαριστημένοι…

Εγώ μόνο στα παιδιά θέλω να μιλήσω…

Γράφει η Καίτη Πετράκη 

Εγώ μόνο στα παιδιά θέλω να μιλήσω… Και ποιά είμαι εγώ που θα τολμήσω να μιλήσω σε σας μικροί μου Πρίγκιπες! Καμία! Κι ως καμία θέλω να σας μιλήσω..γιατί τόσο καιρό σας μίλαγαν… «Κάποιοι»… Διώνη… Λουκά... Κωνσταντίνε... Κωστή... Ελενίτσα... Άγγελε… Ισίδωρε... Μαρία... Ακούτε… τώρα που μόνο η Αλήθεια χωράει μέσα σας γιατί ακόμη είστε παιδιά… Σας λένε ψέματα!

Ψέματα πως το βήμα σας δεν μπορεί να μεγαλώσει... πως δεν μπορείτε να φτάσετε παρά μόνο καθυστερημένα..
Ψέματα πως δεν μπορείτε να »πετάξετε» και να φτάσετε σε κορυφές..
Ψέματα πως τα όνειρα τελείωσαν..ψέματα πως θα χει μόνο εφιάλτες..
Ψέματα πως θα μείνετε »μικροί» σε σώματα μεγάλων..

Μόνο Αλήθεια χωράν οι Ψυχές σας και ποτέ δεν σας την είπαν! Γι αυτό στα όνειρά σας πετάτε..γι αυτό πολεμάτε γι αυτό κερδίζετε σ’ όλες τις μάχες.. και δεν βολεύεστε στο ξυπνητό σας.. γιατί απ το πρωινό σας ξύπνημα αρχίζει το ψέμα!

Να ξέρατε πόσο σας τρέμουν εσάς τις νέες γενιές τις ελεύθερες κι απαλλαγμένες από μίση και μικρότητες! Να ξέρατε πόσα σας ανήκουν απ’ αυτά που θέλουν ν’ αρπάξουν! Να ξέρατε πόσο τρέμουν το Φώς που λάμπει γύρω απ τα σώματά σας! Τη Διάνοια..την Ψυχή και το Πνεύμα σας! Είστε κάτι παραπάνω απ τις προηγούμενες γενιές..που δείχνουν να χάνονται..

Μα δεν θα χαθούν ούτε αυτές..γιατί εσείς έρχεστε..και κάποιοι άλλοι..αυτοί που πρέπει θα φύγουν! Η Αλήθεια είναι Πρίγκιπές μου ότι εσείς θα »πετάξετε»..εσείς θα φτάσετε..εσείς το όνειρο θα το κάνετε Ιδέα και πραγματικότητα! Κάποιοι.. ας πούμε οι κακοί του παραμυθιού το ξέρουν!

Σας δίνουν βιβλία ή μάλλον δεν σας δίνουν πια..ψαλιδισμένα όλα..και καμένα..σας δίνουν το ψέμα κι αυτό μυρίζει στάχτη απ τη Σμύρνη.. Σας δείχνουν χάρτες με Πατρίδες μικρές..μη και πιστέψετε στην Μεγάλη Ελλάδα.. Σας βάζουν με κόκκινο στυλό Χ σε σελίδες με »Πόρους» όπως αυτούς του Ξενοφώντος! Προς Θεού μη μάθετε τι κρύβει η Γη που πατάτε! Σας λεν την Γλώσσα του Ομήρου..αυτού του λίγο γνωστού σε σας..αυτήν τη γλώσσα που όλος ο Πλανήτης μιλά και δεν το ξέρει..σας λεν πως αυτή η Γλώσσα είναι νεκρή..κι όλο σας την αφαιρούν κι όλο θέλουν να σας αφαιρέσουν την Διάνοια!

Σας έφτιαξαν μία γραφή που την λένε γκρίκλις..πόσο άσχημη λέξη..και πόσο άσχημα γράφει τις λέξεις..τις δικές μας τις όμορφες γιατί Θεοί τις έφτιαξαν..τις Ελληνικές! Παιδιά δικά μου και όλων των Ελλήνων..σας έφτιαξαν πρότυπα που μόνο σε σας δεν αρμόζουν!

Θοδωρή δε θα γίνεις τραγουδιστής σαν το Σάκη.. Αυτός έγινε Σάκης γιατί δεν μπορούσε να γίνει σαν εσένα!

Μαιρούλα δεν θα γίνεις Τζούλια..ξέρεις.. εσύ θα φτάσεις τ’άστρα και θα τους δώσεις ονόματα Ελληνικά!

Εσύ Λουκά θα πέφτεις από αλεξίπτωτα αφού πρώτα θα χεις φτάσει κορυφές! Κωνσταντίνε..εσύ θα φτιάξεις τεράστιες Ιδέες ..θ’ ανοίξεις δρόμους.. θ’ ανακαλύψεις..

Περικλή θα διοικήσεις και θα χτίσεις.. Εσύ αγόρι μου Κωστή θα γιατρέψεις καρκίνους και θα νικάς το θάνατο..

«Διώνη».. σε σένα μικρή με τα τεράστια μάτια..που »βάφτισα» μια μέρα γιατί μου θύμισες Θεά..εσύ θα προστατεύεις τον αδύναμο απ τ’ άδικο..πόσο σπουδαία θα γίνεις!

Γιωργάκη θα ζωντανέψεις τα χώματα τα πεθαμένα από μας ..κι αυτά θα γίνουν πλούσια!

Όλοι εσείς Μικροί μου Πρίγκιπες έχετε αποστολή..να ψάξετε και να βρείτε το μόνο που χωράει η Ψυχή σας.. Ψάξτε βαθιά για την Αλήθεια!

Ποιος μπορεί να διακρίνει κάποια διέξοδο; (του Βασίλη Δημητριάδη)

Ποιος μπορεί να διακρίνει κάποια διέξοδο;Την απάντηση μην την περιμένετε ούτε από τους οικονομολόγους, ούτε φυσικά από τους πολιτικούς. Άλλωστε μέχρι σήμερα ποιοι διαχειρίζονταν τις τύχες μας και ποιοι φέρουν την ευθύνη για την σημερινή κατάσταση;

Κάποιοι το φιλοσοφούν το πράμα και μιλάνε για «κρίση του καπιταλισμού» και διάφορα ακόμα εντυπωσιακά επιστημονικού περιεχομένου, από εκείνα που ακούει η κυρία Αφροξυλάνθη (Ανθή) και ο κος Ευδαίμων (Μάκης), (στην τύχη τα ονόματα φυσικά) –πρώην παίχτες του Χρηματιστηρίου και οι δύο, που θυμούνται με νοσταλγία τις εποχές που «επένδυαν» τις οικονομίες τους και το χωραφάκι στο χωριό, που τους έδινε το λάδι της χρονιάς και συμπληρωματικό εισόδημα, σε λίμιταπ, βγάζοντας κάποια καπνόφραγκα, ανακαλύπτωντας την τέχνη του χρηματιστηριακού πόκερ, μέχρι που ο κακοσημίτης (κακοχρόνοναχει), τους… έπεισε -λένε- να συνεχίσουν το παιχνίδι χάνοντας τα όλα, στο λίμιτνταουν καλά που δεν τους έπεισε και για τίποτα άλλο…

Εντυπωσιάζονται λοιπόν και αυτοί ως πρώην –πρακτικοί- οικονομολόγοι, όπως λέμε πρακτικοί γιατροί, κάτι σαν τον θρυλικό «Βλάχο».

Μόνο που ο συγχωρεμένος κάτι ήξερε από σπασίματα λόγω των προβάτων, ενώ η κυρία Αφροξυλάνθη και ο κυρ Ευδαίμων το πολύ να… είχαν περάσει από το απέναντι πεζοδρόμιο του Οικονομικού Πανεπιστημίου, μέχρι που να αποφοιτήσουν ως θύματα της απληστίας τους… Τέλος πάντων, όλη αυτή την πληροφόρηση οι ήρωές μας, κατόπιν την εμπλουτίζουν με τις εμπειρίες τους και την αναπαραγάγουν στην… αγορά (Λαϊκή), με ακόμα εντυπωσιακότερο και παραστατικότερο τρόπο,
τέτοιο που αρμόζει σε έναν πρόεδρο της ΕΚΤ τουλάχιστον.

Συνέντευξη του Αντιδημάρχου Γρηγόρη Καραγιάννη στην εφημερίδα 'ΕΠΙΚΑΙΡΑ"

ΑΝΕΦΑΡΜΟΣΤΟΣ Ο ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΑΥΘΑΙΡΕΤΩΝ

Δίκαιοι οι αρνητικοί χαρακτηρισμοί του νόμου
Η τροποποίηση όφελος για τους πολίτες και το κράτος
Πρόταση «σοκ» για την αποπληρωμή του προστίμου
Αναγκαίες οι αλλαγές σε περιοχές υπό ένταξη σχεδίου και όπου αναμένεται ανάρτηση δασικών χαρτών
Λύση για τα ημιτελή αυθαίρετα κτίσματα
Πρωτοπόρος ο δήμος Παλλήνης στην αλλαγή του νόμου.

Παρακολουθώντας τον προβληματισμό των ιδιοκτητών αυθαιρέτων κτισμάτων σε ότι αφορά την εφαρμογή του Ν.4014/11 ρωτήσαμε τον Αντιδήμαρχο Παλλήνης Γρηγόρη Καραγιάννη, πολιτικό μηχανικό την γνώμη του. Από την συνέντευξη που παρατίθεται στη συνέχεια γίνεται αντιληπτό ότι ο αντιδήμαρχος έχει εμπεριστατωμένες θέσεις και απόψεις για το νόμο και χωρίς περιστροφές σημειώνει και παρατηρεί.

Ο νόμος επί της αρχής του είναι σωστός αλλά η εφαρμογή του δεν θα αποφέρει τα αναμενόμενα.
Δίκαια χαρακτηρίζεται πρόχειρος, εισπρακτικός, εκβιαστικός.
Προτείνει τροποποίηση του νόμου που επιφέρει όφελος για τους πολίτες και το κράτος.
Η πρόταση αποπληρωμής του προστίμου είναι πρωτοπόρα.
Θεωρεί αναγκαίες τις αλλαγές του νόμου σε περιοχές υπό ένταξη στο σχέδιο και όπου αναμένονται δασικοί χάρτες δίνοντας λύσεις.
Προτείνει τρόπο τακτοποίησης των ημιτελών αυθαιρέτων σε εκτός σχεδίου περιοχές.
Όλα τα παραπάνω προκύπτουν έχοντας γνώση της οικονομικής κατάστασης των πολιτών σε συνδυασμό με τις ασάφειες του νόμου που τον καθιστούν ανεφάρμοστο.
Προβλέπει συνεχείς παρατάσεις του νόμου τονίζοντας ότι οι ιδιοκτήτες αυθαιρέτων θα παραμείνουν για μια ακόμα φορά όμηροι.