Κυριακή 28 Απριλίου 2013

Τα ερπετά του διαδικτύου - άρθρο μου στο ΝΕΟΛΟΓΟ

Έχω ξαναγράψει ότι θεωρώ το internet κάτι μαγικό. Εξ’ ου και η ουκ ολίγην ενασχόλησή μου με αυτό. Και μάλιστα εδώ και χρόνια, όταν άλλοι αν έβλεπαν υπολογιστή και άκουγαν τον ήχο του σκληρού θα τον πήγαιναν στην αστυνομία για βόμβα. Δυστυχώς υπάρχουν ακόμα κάτι τέτοιοι, και όταν πρόκειται για ανθρώπους μιας κάποιας προχωρημένης ηλικίας το κατανοώ, όταν όμως πρόκειται γι ανθρώπους που διανύουν παραγωγικές περιόδους της ζωής τους, με εξοργίζει και πιστεύω ότι έχουν επιλέξει τον αναλφαβητισμό.

Είναι μαγικό το να έχεις τη δυνατότητα επικοινωνίας με τόσους ανθρώπους καθημερινά.
Είναι μαγικό το να μπορείς τόσο εύκολα να κοινοποιήσεις την άποψή σου σε τόσο πολλούς ανθρώπους.
Είναι μαγικό το να μπορείς να δεις τόσο εύκολα την άποψη των άλλων
Είναι μαγικό το να μπορείς τόσο εύκολα να συζητήσεις με άλλους και να ανταλλάξεις απόψεις ακόμα και με ανθρώπους που δεν γνωρίζεις ή που γνωρίζεις ελάχιστα.
Είναι μαγικό να έχεις τη πρόσβαση στην πληροφορία ή στην είδηση τόσο γρήγορα, τόσο απλά και από τόσες πηγές.

Σε όλη αυτή την ιστορία του internetτα sites κοινωνικής δικτύωσης έδωσαν τα τελευταία χρόνια αυτό το παραπάνω, αυτό το κλικ που έκανε ακόμη και ανθρώπους που ποτέ δεν είχαν ασχοληθεί, να αγοράσουν υπολογιστή μόνο για το facebook. Μου έλεγε ένας φίλος που επισκευάζει υπολογιστές, ότι η συνηθέστερη βλάβη των τελευταίων ετών είναι το «δεν μπαίνει στο facebook”.

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης γράφει στη σελίδα του «Αν είχα την κρίσιμη εποχή του '90 αυτή τη δυνατότητα επικοινωνίας που μου δίνει το Facebook, πολλά πράγματα μπορεί να είχαν πάει καλύτερα».

Αυτή η τεράστια και ανεπανάληπτη στην ιστορία της ανθρωπότητας δυνατότητα επικοινωνίας έχει όμως και σοβαρές παρενέργειες. Διαφόρων ειδών ερπετά που τους δόθηκε επίπλαστα η δυνατότητα να βγουν από την αφάνεια του υπονόμου που μέχρι τώρα ήταν καταδικασμένοι να ζουν, διαφόρων ειδών σκουλήκια,  προσπαθούν και ενίοτε καταφέρνουν, εκμεταλλευόμενοι αυτόν τον μαγικό κόσμο να προκαλούν μικρή ή μεγάλη ζημιά σε ανυποψίαστα και μη, «θύματα».

Το internet και δη το facebook, είναι σαν να κυκλοφορείς στην Ομόνοια. Με απλά λόγια υπάρχει γύρω σου ότι μπορείς να φανταστείς. Ανώμαλοι παιδεραστές, πιθανοί κλέφτες, πόρνες, έμποροι ναρκωτικών κλπ. Κυκλοφορούν δίπλα σου. Στο internet, σε όλους τους προηγούμενους έρχονται να προστεθούν και οι κατασκευαστές ειδήσεων, που περιττό είναι να σας πω ότι τις περισσότερες φορές είναι ψευδείς και σκοπό έχουν να δημιουργήσουν πρόβλημα, να θίξουν, να υποβαθμίσουν, να κάνουν κακό, να δημιουργήσουν σύγχυση, να προκαλέσουν αναστάτωση. 

Αυτό το τελευταίο ανθεί ιδιαιτέρως στην περιοχή μας τα τελευταία χρόνια. Συνηθέστερα απαντάται στο facebook όπου κυκλοφορούν πλείστα προφίλ ερπετών που κρύβονται πίσω από δήθεν ευφυή και αντιπροσωπευτικά ονοματεπώνυμα. Αυτοί λοιπόν οι καλοί μας φίλοι αφού φροντίσουν μέσα από τα γνωστά «αιτήματα φιλίας» να αποκτήσουν κοινό,  κατασκευάζουν ειδήσεις, θίγουν ανθρώπους και παρουσιάζουν μια διαφορετική της πραγματικότητας εικόνα, ως αληθινή. Και όλα αυτά πίσω από την ανωνυμία. Είναι προφανές πως ότι γράφεται με αυτή τη μέθοδο καμία σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα και ο συντάκτης θέλει να δημιουργήσει πρόβλημα. Εκτός αν ο συντάκτης πιστεύει ότι αυτή είναι η πραγματικότητα οπότε το πράγμα ξεφεύγει από το δικό μου οπτικό πεδίο και ανάγεται σε αντικείμενο ψυχιατρικής έρευνας και μελέτης.

Το κοινό τους αποτελείται συνήθως από του ίδιους γνωστούς, περιορισμένου αριθμού, ικανού όμως να δημιουργεί συζητήσεις. Εδώ τίθεται ένα άλλο ερώτημα. Γιατί ρε φίλε αποδέχεσαι να συνδεθείς έστω και internetικα με κάποιον που δεν γνωρίζεις; Δεν έχεις το στοιχειώδες νιονιό να καταλάβεις πως έτσι τον νομιμοποιείς; Βλέποντας οι υπόλοιποι εσένα στο κοινό του, δεν είναι εύλογο να συμπεράνουν ότι ο τύπος είναι αξιόπιστος; Και να πω ότι δεν το ήξερες πριν ενταχθείς στο κοινό του, θα σε δικαιολογούσα. Αλλά η ιστορία των ανωνύμων είναι τόσο παλιά που δυστυχώς δεν έχεις πια για μένα δικαιολογία.

Κάποιοι από το κοινό όλων αυτών των ερπετών δε, ξεπερνούν κάθε όριο νοημοσύνης. Παίρνουν αυτά τα λασπολογήματα και τα κάνουν αναρτήσεις σε blogs παρουσιάζοντάς τα επίσης ως είδηση. «Πιο χαζοί κι απ’ τα βλίτα…»  όπως λέει η μικρή μου κόρη.

Και μιας και είπα για blogs, παρακαλώ να μου εξηγήσει κάποιος ειδικός (ψυχίατρος μάλλον) τι σόι hobby είναι αυτό του να παίρνεις ειδήσεις από ‘δω κι από ‘κει και να τις βάζεις στο δικό σου ιστολόγιο (blog στα Ελληνικά) χωρίς να αναφέρεις ούτε από πού τις πήρες, ούτε γιατί τις πήρες, χωρίς να τις επεξεργάζεσαι, χωρίς να τις αναλύεις. Ζητάω πολλά μάλλον, αφού αυτοί οι τύποι ούτε καν την ορθογραφία δεν ελέγχουν. Έχω αφήσει επίτηδες ορθογραφικό λάθος σε δικό μου κείμενο και σας πληροφορώ το αντέγραψαν τρεις χωρίς να το διορθώσει κανείς. Έχει υπάρξει λάθος σε ημερομηνίες πρόσκλησης που οι αντιγραφείς ακόμα έχουν στο site τους το λάθος. Πάλι ζητάω πολλά, από ανθρώπους που ακόμη και «ενημερώσεις κατάστασης» στο fecebook τις κάνουν ανάρτηση με βαρύγδουπους τίτλους.

Εδώ λοιπόν έρχεται ο δικός σας ρόλος και από σας δεν ζητάω πολλά. Ζητάω το ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ. Θα συνεχίσετε να αποδέχεστε όλα αυτά ως φυσιολογικά και θα συνεχίσετε να τους παρακολουθείτε και να ασχολείστε μαζί τους ή θα τους αφήσετε στην προ internet αφάνειά τους;

Προσωπικά προτείνω να τους δείξετε το δρόμο επιστροφής στο λαγούμι τους, το δρόμο επιστροφής στον οχετό απ’ όπου βγήκαν.