Στις συνθήκες βαθιάς οικονομικής κρίσης που βιώνουμε ο ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στον τομέα της Κοινωνικής Πολιτικής καθίσταται θεμελιώδης για την διατήρηση της κοινωνικής συνοχής και την προστασία όχι μόνο των ευπαθών κοινωνικών ομάδων αλλά και όλων των πολιτών.
Πεποίθηση μας ήταν και είναι ότι η κοινωνική πολιτική πρέπει να ασκείται μέσα από μια αμφίδρομη διαδικασία, που δεν μπορεί απλώς να «παρέχεται» ή να προσλαμβάνεται παθητικά, αλλά να υλοποιείται από κοινού με την τοπική κοινωνία και τους φορείς της. Μακριά από κάθε έννοια φιλανθρωπίας η οποία αναπαράγει το κοινωνικό χάσμα που δημιουργείται από το οικονομικό σύστημα, στηριχθήκαμε στην έννοια της κοινωνικής αλληλεγγύης που περιελάμβανε την ενεργοποίηση της τοπικής κοινωνίας, της οργανωμένης συλλογικότητας στην κατεύθυνση της εθελοντικής προσφοράς.
Πεποίθηση μας ήταν και είναι ότι η κοινωνική πολιτική πρέπει να ασκείται μέσα από μια αμφίδρομη διαδικασία, που δεν μπορεί απλώς να «παρέχεται» ή να προσλαμβάνεται παθητικά, αλλά να υλοποιείται από κοινού με την τοπική κοινωνία και τους φορείς της. Μακριά από κάθε έννοια φιλανθρωπίας η οποία αναπαράγει το κοινωνικό χάσμα που δημιουργείται από το οικονομικό σύστημα, στηριχθήκαμε στην έννοια της κοινωνικής αλληλεγγύης που περιελάμβανε την ενεργοποίηση της τοπικής κοινωνίας, της οργανωμένης συλλογικότητας στην κατεύθυνση της εθελοντικής προσφοράς.