Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010

Προς τον κ. Υπουργό Δικαιοσύνης, διαφάνειας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Κύριε Υπουργέ, Ονομάζομαι Γιώργος Αποστολόπουλος και ζω, σήμερα, στον Έβρο. Μέχρι πριν από επτά χρόνια ζούσα στην Κομοτηνή, όπου διατηρούσα και εργαζόμουν σκληρά σ΄αυτή, μια μικρή επιχείρηση παροχής υπηρεσιών ασφαλείας (security) η οποία βούλιαξε το 2003, κάτω από το βάρος μιας άσχημης συγκυρίας προσωπικών λαθών και λανθασμένων επιλογών, μιας άσχημης περιπέτειας με την υγεία μου, ψεύτικων υποσχέσεων εκ μέρους της πολιτείας και νόμων φτιαγμένων έτσι που να μη μ΄αφήσουν ν΄αναπτυχθώ παραπάνω από όσο χρειαζόταν για να μπορώ να πληρώνω τις υποχρεώσεις μου προς το δημόσιο. Το δημόσιο, που ήθελα δεν ήθελα, το είχα συνεταίρο στην, κατά τα άλλα «ατομική» επιχείρησή μου. Ένας συνεταίρος που μόνο έπαιρνε απ΄το ταμείο, χωρίς ποτέ να δώσει τίποτα, χωρίς ποτέ να δουλέψει δίπλα μου στα ατέλειωτα ξενύχτια των φυλάξεων, χωρίς ποτέ να τρέξει μαζί μου στον ψυχοφάγο αγώνα για την είσπραξη των οφειλόμενων. Δεν επιδοτήθηκα ποτέ, Υπουργέ μου. Ούτε το βοήθημα που δινότανε στους νέους επαγγελματίες πήρα, γιατί, λέει, το επάγγελμά μου δεν ήταν στη λίστα. Όποιος άνοιγε ένα ψιλικατζίδικο για να απασχοληθεί αυτός και η γυναίκα του, το έπαιρνε αυτό το βοήθημα. Εγώ που φύλαξα μια πόλη και τη βιομηχανική της περιοχή δεν πήρα ποτέ τίποτα! Ήρθατε τότε, οι πολιτικοί, και μου μιλήσατε για ανάπτυξη της Θράκης. Υποσχεθήκατε νόμους που θα φέρνανε επενδύσεις και δουλειά στον τόπο. Και με γελάσατε, κύριε. Δώσατε άπειρα χρήματα σε ψευτοεπενδυτές για να επιχειρήσουν στον τόπο μου. Ήρθανε οι απατεώνες - φίλοι της εκάστοτε κυβέρνησης- και στήσανε εργοστάσια - φαντάσματα για να αναπτύξουνε τάχα την παραμεθόριο περιοχή. Υποσχεθήκανε εκατοντάδες θέσεις εργασίας, συμφωνήσανε μαζί σας να απασχολήσουν ντόπιους άνεργους και στην συνέχεια λειτουργούσανε με έξι - εφτά άτομα προσωπικό κι αυτούς ξένους. Δεν ελέγξατε ποτέ αν τήρησαν τη συμφωνία οι φίλοι σας. Αντίθετα συνεχίσατε να τους χρηματοδοτείτε. Κι όταν αυτοί τα μάζεψαν κι έφυγαν για τη Βουλγαρία και τα Σκόπια, αφήνοντας πίσω τους κι άλλους άνεργους, εσείς δεν κάνατε τίποτα. Δώσατε στους ανθρώπους αυτούς χρήματα, που δεν ήταν δικά σας, για να αναπτυχθεί η Θράκη. Κι εκείνοι πήγαν και επένδυσαν τα χρήματα αυτά στις γειτονικές χώρες και βοήθησαν την ανάπτυξή τους, αφήνοντας στη Θράκη χρέη και ακάλυπτες επιταγές. Κάντε μια βόλτα στη ΒΙ.ΠΕ. Κομοτηνής, δείτε τα κουφάρια των ανεκπλήρωτων υποσχέσεων, δικών σας και δικών τους και θα καταλάβετε τι λέω. Σε μια κίνηση απελπισίας, τότε, πήρα μια στίβα ακάλυπτες επιταγές που με είχανε φορτώσει αυτοί τους οποίους είχατε χρυσοπληρώσει για να με «αναπτύξουν» και πήγα στον Εισαγγελέα της έδρας ζητώντας του βοήθεια. Μου απάντησε πως δεν μπορεί να κάνει τίποτα, επειδή οι οφειλέτες μου ήταν ανώνυμες εταιρείες και πως θα πετούσα τα λεφτά μου αν προσπαθούσα να τους πιέσω να με πληρώσουν. Είχε δίκιο ο άνθρωπος και είναι ο μόνος που μου είπε αλήθεια. Δεν τον άκουσα. Ξόδεψα εκατομμύρια σε δικηγόρους, χωρίς ποτέ να πάρω κάτι απ΄τα χρωστούμενα. Σήμερα δεν έχω χρήματα να πληρώσω ένα δικηγόρο να μου παρασταθεί στη δύσκολη στιγμή μου. Το καλύτερο απ΄όλα; Το κράτος - συνεταίρος ήθελε το μερτικό του κι απ΄τα λεφτά που δεν εισπράχτηκαν ποτέ! Με αδικήσατε Υπουργέ μου της δικαιοσύνης. Δεν φροντίσατε όταν τους δίνατε τα χρήματα, να φτιάξετε και τους κατάλληλους νόμους ώστε με τα χρήματα αυτά να κάνουν πράξεις τις υποσχέσεις. Μου τάξατε ανάπτυξη και μου δώσατε «πέτσινες» επιταγές. Μου τάξατε επιτυχία και μου φέρατε καταστροφή. Τον καιρό της «δόξας» μου ήμουν απ΄τους αγαπημένους σας. Ένας πετυχημένος ντόπιος επιχειρηματίας, που απασχολούσα περισσότερο κόσμο απ΄όσο οι Χρυσοεπιχορηγούμενες Α.Ε.- πελάτες μου, πρόεδρος σε τρείς συλλόγους και μέλος του Δ.Σ. άλλων έξι, αγαπητός στην τοπική κοινωνία, απ΄τους πρώτους καλεσμένους στις διάφορες εκδηλώσεις και δεξιώσεις σας. Μου προτείνατε να γίνω δημοτικός σύμβουλος. Πιστεύατε, τότε, πως η παρουσία μου δίπλα σας θα τόνιζε τη λάμψη σας, νομίζατε πως θα μπορούσα να επηρεάσω ψηφοφόρους προς όφελός σας. Εκεί σας γέλασα, μια φορά κι εγώ. Ποτέ δεν είπα σε κανέναν, ούτε στη γυναίκα και τα παιδιά μου, ποιόν να ψηφίσει. Με χειροκροτούσατε όταν, για χρόνια, με δικά μου έξοδα, επάνδρωνα το πυροφυλάκιο της Νυμφαίας, τη νύχτα, αφού η Πυροσβεστική Υπηρεσία δεν είχε το απαιτούμενο προσωπικό για να το κάνει. Με βραβεύσατε, γιατί ήμουν απ΄τους πρωτεργάτες που οργάνωσαν το παράρτημα της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης στη Ροδόπη . Με αποκαλούσατε ραχοκοκαλιά της οικονομίας τότε. Σήμερα, που δεν έχω να πληρώσω φυσικοθεραπευτή για τον διαλυμένο μου αυχένα, δε με θυμάται κανείς σας. Ήμουν η καλύτερη παρέα, τότε, όπου βρισκόμουν γινόταν γλέντι. Σήμερα, οι λίγοι φίλοι που μου απομείνανε, τις λίγες φορές που με επισκέπτονται, μου φέρνουν για δώρο τα αντικαταθλιπτικά μου, που ξέρουν πως δεν έχω τη δυνατότητα να αγοράσω. Το σπίτι μου ήταν πάντοτε γεμάτο κόσμο, τότε. Σήμερα ζω σ΄ένα καλύβι στο Δέλτα του Έβρου, ξεχορταριάζοντας αυλές, σκάβοντας μπαξέδες και ξεναγώντας τους επισκέπτες στο βάλτο. Δεν παραπονιέμαι, πληρώνω τα λάθη μου. Πληρώνω όμως και τα δικά σας λάθη κι αυτό είναι αδικία κύριε Υπουργέ της δικαιοσύνης. Κι εδώ ήρθατε και με βρήκατε κι εδώ με χειροκροτήσατε, γιατί ήμουν, λέει, ο ακρίτας και ο φύλακας των συνόρων. Και πάλι με γελάσατε. Λίγα χρόνια μετά, θελήσατε -στο όνομα κάποιας τάχα πράσινης ανάπτυξης και για λογαριασμό των συμφερόντων που θέλουνε να φτιάξουν bungalows στο Δέλτα- να με διώξετε κι από δω. Από ακρίτας έγινα καταπατητής απ΄τη μια μέρα στην άλλη! Έτσι πήγε η ζωή μου, αυτή ήταν η επαφή μου με την πολιτεία και τους πολιτικούς της. Όπου ανταμώσαμε με πιάσατε κορόιδο, όποτε με ζυγώσατε ήταν για να με εκμεταλλευτείτε. Με κοροϊδέψατε για χρόνια όταν οι δάσκαλοί μου στο σχολειό μου μαθαίνανε πως ο Τούρκος είναι ο εχθρός μου, όταν οι αξιωματικοί μου στο στρατό μου μιλάγανε για τη γενοκτονία των Ελλήνων της Μικρασίας ή με κοροϊδέψατε όταν είπατε πρόπερσι πως οι πρόγονοί μου πέθαναν λόγω συνωστισμού; Ποιο απ΄τα δύο είναι αλήθεια και ποιο ψέμα; Η γιαγιά μου πάντως που πέθανε δείχνοντας την Αίνο, μίλαγε για σφαγή. Με κοροϊδέψατε όταν με κάνατε έφεδρο αξιωματικό, γιατί τάχα ήμουν καλύτερους απ΄τους άλλους. Μου πήρε χρόνια για να καταλάβω ότι απλά μου κλέψατε έξι επί πλέον μήνες απ΄τη ζωή μου και πως με θέλατε μόνο για να κάνω το άχαρο κομμάτι της δουλειάς και για να πληρώσω στο τέλος τα υλικά που είχανε χάσει οι επαγγελματίες του στρατού σας. Κανείς δε θα θυμάται σήμερα εκείνο το τρελό παιδί που το ΄87, χωρίς να του το ζητήσει κανείς, πέρασε νύχτα το ποτάμι, με το κουπί, για να δει αν οι Τούρκοι είχαν φέρει άρματα απέναντι. Κανείς, εκτός ίσως από κείνον τον συνταγματάρχη που με κοίταγε με γουρλωμένα μάτια, όταν του ΄λεγα πως στην άλλη όχθη δεν υπάρχει ψυχή. Μα την έκφραση του προσώπου του, εγώ δε θα την ξεχάσω ποτέ. Ήταν το παράσημό μου εκείνο το βλέμμα. Κι ήταν καλύτερο απ΄οποιοδήποτε παράσημο θα μπορούσε να μου δώσει κάποιος από σας. Με κοροϊδέψατε όταν κάνατε πως δε βλέπατε τα 4 ένσημα που μου κόλλαγε ο εργοδότης μου, ενώ δούλευα 7 μέρες τη βδομάδα, 12 ώρες τη μέρα, για να μη χάσω τη δουλειά. Με κοροϊδέψατε όταν μου τάξατε προκοπή κι ένα καλύτερο μέλλον αν έστηνα τη δική μου επιχείρηση και με εξαπατήσατε λέγοντάς μου πως είναι υποχρεωτικό να ασφαλιστώ, για να μου φυλάξετε τα χρήματα που πιθανόν δεν θα μπορούσα να αποταμιεύσω μόνος μου για την περίθαλψη και τα γεράματά μου. Με ξεγελάσατε όταν μου είπατε πως δεν μ΄αφήνετε να διαλέξω μόνος τον ασφαλιστικό μου φορέα, γιατί ο μόνος αξιόπιστος ήταν αυτός που διαλέξατε εσείς για λογαριασμό μου. Κι ύστερα πήρατε τα χρήματα αυτά και τα παίξατε, τα χάσατε στο τζόγο, στο χρηματιστήριο, στα δομημένα ομόλογα. Και συνεχίζετε να με κοροϊδεύετε κυνηγώντας τους απατεώνες με άσφαιρες επιτροπές και εξεταστικές του τύπου: «όσα κόμματα, τόσα πορίσματα», που δε θα στείλουν ποτέ κανένα κλέφτη στη φυλακή και το ξέρουμε όλοι. Εγώ όμως θα πάω στη φυλακή Υπουργέ μου. Το δικαστήριο εξέδωσε απόφαση εξάμηνης φυλάκισης μου, επειδή δεν πλήρωσα τις εισφορές μου στο ΤΕΒΕ από το 2006 μέχρι το 2009. Μα η επιχείρησή μου βούλιαξε το 2003. Από τότε είμαι ανασφάλιστος. Τι μου προσέφερε όλα αυτά τα χρόνια το ΤΕΒΕ; (μπορεί εσείς να το λέτε ΟΑΕΕ, αλλά ο λαός σας το λέει ΤΕΒΕ, κύριε, και είναι η πιο σφιχτή θηλιά στο λαιμό του κάθε επαγγελματία). Τι τους χρωστάω; Γιατί να τους πληρώσω; Τι θα μου προσφέρουν; Το ταμείο το βουλιάξατε εσείς, όχι εγώ. Όλοι πια ξέρουν πως ο μεγαλύτερος οφειλέτης προς τα ταμεία, ο χειρότερος κακοπληρωτής είναι το κράτος. Πήγε κάποιος από σας φυλακή για να πάω κι εγώ; Γιατί να φυλακιστώ; Μήπως εγώ δεν ήθελα να είμαι ασφαλισμένος; Τα λεφτά μου έχασα. Δεν έκλεψα, δεν εξαπάτησα κανέναν. Μαζί με την επένδυσή μου έχασα και τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου. Τόσος κόπος, τόσα όνειρα και τόσο μεράκι πήγαν χαμένα. Έχασα και την αξιοπρέπειά μου. Έγινα «αυτός που φαλίρισε», «αυτός που βάρεσε κανόνι». Επειδή είμαι φτωχός θα με φυλακίσετε; Τι θα κερδίσει το κράτος μ΄εμένα στη φυλακή; Τίποτα, αντίθετα θα επιβαρυνθεί με την διατροφή και την ιατροφαρμακευτική μου περίθαλψη. Ποιο έγκλημα διέπραξα ώστε να χρειάζομαι σωφρονισμό; Κανένα και το ξέρετε. Ποιος κινδυνεύει από μένα και μου πρέπει εγκλεισμός; Κανείς και το γνωρίζετε. Με κλείνετε μέσα, για να εκβιάσετε εμένα και μέσα από μένα τους δικούς μου ανθρώπους, να σφιχτούν, να βρουν λεφτά, να πληρώσουν για να με βγάλουν. Για να μπορέσετε να συντηρήσετε την απάτη που εσείς λέτε ΟΑΕΕ κι εγώ ΤΕΒΕ, με τους εκατονταπλάσιους απ΄όσους χρειάζεται υπαλλήλους και τις μισές παροχές σε σχέση με τις εισφορές, από οποιαδήποτε ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία. Για να΄χετε κάπου να διορίζετε τους δικούς σας ανθρώπους, να μαζεύετε τους ψήφους. Όμως όχι κύριε. Τούτη τη φορά δεν πιάνομαι κορόιδο. Ούτε εγώ ούτε οι δικοί μου έχουμε τα χρήματα, αλλά και να τα΄χα δεν τα΄δινα. Χίλιες φορές κρατούμενος, παρά ξανά κορόιδο. Το χρέος προς την πατρίδα μου το΄καμα. Το χρέος προς το κράτος, την πολιτεία σας -που καμιά σχέση δεν έχει με την πατρίδα μου έτσι πως την καταντήσατε- θα το πληρώσω στο κελί. Δεκάρα δε σας δίνω, γιατί δεν την αξίζετε, γιατί δε δουλέψατε για να την δικαιούστε. Αλλάξανε πολλοί Υπουργοί δικαιοσύνης όλα αυτά τα χρόνια. Κανείς δεν είχε την τιμιότητα να πεί: «αυτός ο νόμος που φυλακίζει νοικοκύρηδες γιατί φτωχύνανε, είναι άδικος, τον καταργώ». Ξέρετε Υπουργέ μου ότι σήμερα στη χώρα μας χρειάζεται κανείς περισσότερα χρήματα για να κλείσει μια επιχείρηση από όσα για να την ανοίξει; Ξέρετε άραγε πόσες εκατοντάδες χιλιάδων πολιτών είναι επιχειρηματίες μόνο στα χαρτιά και ψάχνουν μεροκάματο για να΄χουνε να φάνε; Επιχειρηματίες φαντάσματα, φορτωμένοι με νεκρές επιχειρήσεις που το μόνο που προσφέρουν πια είναι ποσοστιαίες μονάδες σε κάποιες κάλπικες στατιστικές. Σας βολεύει να λέτε πως είμαστε χώρα αυτοαπασχολούμενων; Άνθρωποι σαν και μένα, σήμερα, δεν προσφέρουν τίποτα στην κοινωνία. Όχι γιατί δε θέλουν, αλλά γιατί δεν τους αφήνει το πτώμα που κουβαλούν στη ράχη τους. Γιατί δεν απλοποιείτε τα πράματα; Ίσως αν απαλλαγούμε απ΄το νεκρό βάρος να μπορέσουμε να προσφέρουμε κάτι στο σύνολο. Χρεοκοπημένοι είμαστε, όχι πεθαμένοι. Γιατί μας στερείτε το δικαίωμα της δεύτερης προσπάθειας; Εσείς αν δεν εκλεγείτε με την πρώτη, δε θα ξαναβάλετε υποψηφιότητα την επόμενη τετραετία; Αν δεν πάει καλά το εκλογικό σας ποσοστό, θα πάτε στη φυλακή; Όλα αυτά βέβαια ισχύουν για μας τους μικρούς. Οι άλλοι οι μεγάλοι, οι φίλοι και σπόνσορες, όσες φορές χρεοκοπούν, άλλες τόσες επιδοτούνται. Κι αυτοί που πήραν τις επιδοτήσεις κι έφυγαν συνεχίζουν τη ζωή τους στη βίλλα τους στην Κούβα ή πάνε και ρίχνουν τη θαλαμηγό τους πάνω στις ξέρες του Αιγαίου. Εγώ ο εχθρός της έννομης τάξης πάω στη φυλακή, επειδή δεν είχα να πληρώσω για την ασφάλειά μου, για το γιατρό του παιδιού μου. Δικαιοσύνη Υπουργέ μου! Αλλάξανε πολλοί λειτουργοί της Δικαιοσύνης όλον αυτόν τον καιρό. Κανείς δεν είχε τα κότσια να πει: «αυτός ο νόμος που κλείνει σπίτια είναι άτιμος. Δεν τον εφαρμόζω». Και πώς να το κάνετε; Κάτι τέτοιοι νόμοι είναι που γεμίζουν τα δικαστήρια με κατηγορούμενους, που δίνουν δουλειά στους συναδέλφους σας δικηγόρους. Κι αυτής της κυρίας με την παλάντζα, που χετε πάνω απ΄τα κεφάλια σας, δεν της βάλατε το πανί για να μη βλέπει ποιόν δικάζει, το βάλατε για να μη βλέπει ο κόσμος πως της τα΄χετε βγάλει τα μάτια από τη ρίζα. Και μάλλον την κουφάνατε κι όλας. Αλλιώς, δεν μπορεί, κάτι θ΄άκουγε απ΄το κλάμα ενός ολόκληρου λαού. Ερήμην με δικάσανε, Υπουργέ μου. Δεν με ειδοποιήσανε να πάω στο δικαστήριο. Ίσως για να μην ακούσουνε αυτά που σου γράφω σήμερα. Δεν είναι που δε με βρήκανε, ξέρανε που μένω όταν ήταν να μου κοινοποιήσουν την απόφαση. Αυτή είναι η δικαιοσύνη, αυτή η διαφάνεια κι αυτά τα ανθρώπινα δικαιώματα που υπηρετείτε. Με κοροϊδέψατε όταν μου μιλήσατε για αλλαγή, με εξαπατήσατε όταν μου υποσχεθήκατε επανίδρυση του κράτους. Τίποτα δεν αλλάξατε, τίποτα δεν επανιδρύσατε. Ψέματα μου είπατε. Εκτός τόπου και χρόνου είσαστε όλοι σας. Έχετε χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα και το λαό σας. Μετατρέψατε το κοινοβούλιο σε μια εισπρακτική Α.Ε. που το μόνο που κάνει είναι να ψάχνει τρόπους και να ψηφίζει νόμους για να πάρει όσο γίνεται περισσότερα χρήματα απ΄τον πολίτη. Οι πολίτες σας αποκαλούν κλέφτες εκεί έξω αλλά μάλλον δεν το ακούτε ή αν το ακούτε δεν φαίνεται να σας απασχολεί. Οι πολίτες δε νοιάζονται αν τα χρήματα που πήρατε ήταν μίζα ή προεκλογική χορηγία. Πως θα διαπραγματευτεί μετεκλογικά ο Υπουργός με τον επιχειρηματία που του ΄δωσε χρήματα προεκλογικά για να γίνει Υπουργός; Ίσως στη δικαιοσύνη να περνούν τέτοια τερτίπια και η διαφορετική ονοματοδότηση του «δώρου» να αθωώνει. Η κοινή γνώμη όμως δεν γελιέται πια. Για τον απλό πολίτη τα πράματα είναι απλά: ή πήρες χρήματα ή δεν πήρες. Ο κόσμος εδώ έξω έχει σχεδόν πειστεί ότι η μεγαλύτερη περιπέτεια της δημοκρατίας στην Ελλάδα δεν ήταν η χούντα αλλά η μεταπολίτευση. Το δίλλημα πλέον δεν είναι αν θα κυβερνήσει το ένα κόμμα ή το άλλο αλλά αν αυτός που θα μας απαλλάξει από σας θα είναι λοχίας, λόγιος ή επιχειρηματίας. Κι αυτό είναι ντροπή για κάθε δημοκράτη και για κάθε Έλληνα. Ξεφτιλίσατε τη δημοκρατία μέσα στο ναό της, το κοινοβούλιο. Ποιος μπορεί να μου εξηγήσει πως γίνεται σ΄ένα κοινοβούλιο που θέλει να λέγεται δημοκρατικό, να υπάρχουν κομματικές γραμμές; Γιατί ο δημοκρατικά εκλεγμένος βουλευτής πρέπει να ψηφίσει ενάντια στη θέληση των ψηφοφόρων του και της περιοχής που τον εξέλεξε για να προασπίσει τα συμφέροντά της και γιατί αν δεν το κάνει ο αρχηγός τον διώχνει από το κόμμα; Δεν αντιπροσωπεύει εμένα εκεί; Για να στηρίζει τον αρχηγό του τον έστειλα; Είναι δημοκρατικό να διορίζει ο αρχηγός υπουργούς που δεν έχουν εκλεγεί απ΄το λαό; Αν είναι τι τους θέλουμε τους βουλευτές; Μόνο για να τους πληρώνουμε; Ας ψηφίζουμε έναν αρχηγό, να διαλέγει ποιους θέλει για υπουργούς, να κάνει τα κουμάντα του όπως καταλαβαίνει. Βλέπετε; Μόνοι σας απαξιωθήκατε. Εσείς κάνατε τον κόσμο να πιστέψει πως δεν σας χρειαζόμαστε. Γιατί η υπουργός παιδείας στέλνει το παιδί της σ ένα σχολειό (ΙΒ θαρρώ το λένε) από το οποίο δεν μπορεί να μπεί παρά μόνο σε πανεπιστήμια του εξωτερικού; Δεν της κάνουν τα Ελληνικά; Υπουργός παιδείας είναι, ας τα κάνει καλύτερα. Εμένα όταν οι κόρες μου παίρνανε το πτυχίο τους από τα ΙΕΚ καμάρωνα Και συγχρόνως έκλαιγα που δεν είχα τα λεφτά να τις στείλω κάπου ψηλότερα. Έτσι όπως κλαίω και σήμερα, στη σκέψη πως το 3,5 χρονών παληκαράκι μου (ένα δώρο που μου΄στειλε ο Θεός στα 47 μου, τότε, να γλυκάνει τη δυστυχία μου, να διώξει απ΄το χέρι μου το όπλο που μέρα με τη μέρα ζύγωνα πιο κοντά στο κεφάλι μου, να μου ξαναδώσει δύναμη και θέληση για ζωή) που είναι κολλημένο πάνω μου σα βδέλλα, θα πρέπει να ζήσει μακρυά μου όσο καιρό θα είμαι κρατούμενος. Για μένα δεν είναι τίτλος τιμής να μεγαλώνει το παιδί μου χωρίς πατέρα. Σήμερα θα τις έστελνα κι εγώ έξω γιατί θα θεωρούσα ντροπή να μάθουν τα παιδιά μου γράμματα στο εκπαιδευτικό σύστημα που έδιωξε τη Χαρά Νικοπούλου απ΄το Μεγάλο Δέρειο. Αυτά κι άλλα πολλά τέτοια κουβεντιάζει ο λαός σας σήμερα, Υπουργέ μου. Αυτά ρωτάει κι απαντήσεις δεν παίρνει. Δεν ήταν αναρχικοί, ούτε αντιεξουσιαστές που φωνάζανε τις προάλλες να καεί η βουλή. Άνθρωποι σαν εμένα ήτανε και σαν το συχωρεμένο τον πατέρα μου. Άνθρωποι που πιθανόν να μην έχουν ξαναπάει σε συλλαλητήριο ποτέ τους. Και το «να καεί» δεν ήταν μίσος ούτε κακία. Η τελευταία λύση είναι. Όταν δεν αποδίδει κανένα άλλο μέσο, βάζεις φωτιά στο χωράφι για να ξεφορτωθείς τα ζιζάνια. Αυτό σας φώναζε ο κόσμος. Μα ούτε κι αυτό τ΄ακούσατε. Τίποτα δεν ακούτε πια. Αμπαρωμένοι σ΄ένα δικό σας κόσμο, πολύ μακριά απ΄το δικό μου κι ακόμη μακρύτερα απ΄τον πραγματικό, θωρακισμένοι, κυκλωμένοι από σωματοφύλακες μη σας πειράξει κανείς, από μυαλοφύλακες μη τυχόν κι αλλάξει η σκέψη σας, από ψυχοφύλακες, μήπως αγγίξει κανείς την ψυχή σας και ξεφύγει κάποιο ίχνος ανθρωπιάς, απόμακροι κι απρόσιτοι, άτολμοι και άβουλοι εκτελεστές των εντολών που σας δίνουν ξένοι, πειθήνια όργανα μιας θολής παγκόσμιας διακυβέρνησης, στην οποία κάποιοι λίγοι από σας θα είναι κάτι λίγο κι υπόλοιποι, μαζί με μας, απολύτως τίποτα. Τέλειωσε η εποχή σας κύριε. Μόνοι σας την τελειώσατε. Δεν θα΄χει πιά λαοθάλασσες στις συγκεντρώσεις σας. Ούτε οι «βολεμένοι» θα΄ρχονται πια από φόβο μη τους πάρει κι αυτούς η μπάλα. Ήδη άρχισαν να σας «κράζουν» στο δρόμο. Ο λαός ψάχνει να βρει αλλού τη σωτηρία. Δεν πιστεύουμε πως θα δώσουν τη λύση οι ξενόφερτοι σωτήρες, όσα δανεικά κι αν φέρουν, ούτε οι ξενοσπουδαγμένοι μας πολιτικοί που τά ΄μαθαν όλα εκεί έξω, εκτός απ΄το πώς σκέφτεται και αντιδρά ο λαός που ήρθανε να κυβερνήσουν. Ούτε και στους παλιότερους έχουμε εμπιστοσύνη. Επί 36 χρόνια οι ίδιοι άνθρωποι μας πήγαν απ΄το κακό στο χειρότερο. Τι άλλαξε σήμερα και θα μας πάνε στο καλύτερο; Και ούτε το: «δεν είμαστε όλοι ίδιοι» περνάει πιά. Αν υπάρχουν καλοί και κακοί στο κοινοβούλιο, τότε τα πράματα είναι απλά. Αν οι καλοί είστε περισσότεροι διώξτε τους κακούς. Αν πάλι είναι οι κακοί περισσότεροι ας σηκωθούν να φύγουν οι καλοί, να ξέρουμε τι μας γίνεται. Μα ούτε το ΄να θα γίνει ούτε τ΄άλλο, έτσι δεν είναι; Έτσι είναι και το ξέρω, κύριε. Και τις αποφάσεις μου τις έχω πάρει. Την ερχόμενη βδομάδα θα πάω στον κ. εισαγγελέα της Κομοτηνής για να εκτελέσει την ποινή που μου επέβαλε. Με το κεφάλι ψηλά θα πάω, να πληρώσω για τα λάθη μου, το μεγαλύτερο απ΄τα οποία είναι που πίστεψα σε σας και το νόμο σας και σας άφησα να με ξεγελάσετε τόσες φορές. Κι αφού ξεχρεώσω ότι χρωστώ στην πολιτεία σας, θα περάσω στην απέναντι πλευρά του ποταμιού, να ζητήσω απ΄τους γειτόνους να με αφήσουν να στήσω εκεί το καλύβι μου. Είναι φιλόξενοι άνθρωποι, δε φαντάζομαι να μου αρνηθούν. Από κει και πέρα, όταν η χώρα που ζώ με πληγώνει, θα πονάει λιγότερο γιατί δεν θα είναι η πατρίδα μου. Δεν φεύγω χωρίς να πληρώσω το λογαριασμό, δεν με λένε Χριστοφοράκο και θέλω τα παιδιά μου να συνεχίσουν να φέρουν το όνομά μου με περηφάνια. Θα φύγω για να ζήσει ο γιός μου μακριά από σας, μη μάθει πως φερθήκατε στον πατέρα του και γίνει αντιεξουσιαστής για να σας χτυπήσει. Γιατί εξουσία εξασκείτε όχι διακυβέρνηση. Γιατί εξουσιάζετε, δεν διοικείτε. Γιατί η εξουσία είναι βία και βία θα φέρει. Δεν έγραψα για να ζητήσω χάρη, δε σας την κάνω τέτοια χάρη. Δε θέλω κάποιο ρουσφέτι, θέλησα να μιλήσω στον υπουργό της δικαιοσύνης, για τις αδικίες που, χρόνια τώρα, βασανίζουν τον τόπο μου και τους ανθρώπους του. Δεν έγραψα την ιστορία της ζωής μου, την ιστορία του Θρακιώτη μικρομεσαίου της γενιάς μου σας αφηγήθηκα και την ιστορία του πολιτικού της γενιάς σας έτσι όπως την είδαμε εμείς. Θέλησα να μοιραστώ την πίκρα μου με τον Υπουργό μου, γιατί είμαι σίγουρος πια πως τα βογγητά του λαού δεν φτάνουν στα υπουργεία και αυτό είναι αδικία κύριε Υπουργέ της δικαιοσύνης. Γιώργος Κ. Αποστολόπουλος

Τετάρτη 28 Απριλίου 2010

Δήμος Παλλήνης με έδρα το Γέρακα

Δήμος Παλλήνης με έδρα το Γέρακα και τη συμμετοχή της Κοινότητας Ανθούσας, είναι η πρόταση του ΥΠΕΣ στα πλαίσια του Καλλικράτη που ανακοινώθηκε σήμερα στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου.
Δείτε:
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΓΕΡΑΚΑ ΘΑΝΑΣΗ ΖΟΥΤΣΟΥ

Αγαπητοί συμπολίτες-σες της Ανθούσας, του Γέρακα και της Παλλήνης, συμπολίτες-σες του νέου Δήμου ΠΑΛΛΗΝΗΣ.

Η υλοποίηση της από χρόνια αναγκαίας διοικητικής μεταρρύθμισης στη χώρα μας γίνεται πραγματικότητα με μία ιστορική απόφαση της Κυβέρνησης για το σχέδιο «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ».

H δημοσιοποίηση του ολοκληρωμένου σχεδίου «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» βρίσκει την Κοινωνία μας και τις μέχρι σήμερα ξεχωριστές πόλεις μας, σε φάση πλήρους ανάπτυξης και αντιμετώπισης των κοινών ή ομοειδών προβλημάτων που αφορούν τον εκσυγχρονισμό των παρεχόμενων υπηρεσιών, τον χωροταξικό σχεδιασμό, το περιβάλλον, την κατασκευή έργων υποδομής αναγκαίων για την αναβάθμιση και τη διασφάλιση ποιότητας ζωής υψηλού επιπέδου για όλους.

Το γραφειοκρατικό Κράτος και οι δομές του, που σήμερα καταδυναστεύουν κάθε πολίτη και είναι εμπόδιο σε κάθε σημαντική ή ακόμη και απλή καθημερινή του επιδίωξη, αποτελεί παρελθόν και μέσα από μία επαναστατική αλλαγή, αντικαθίσταται από μία εντελώς νέα διοικητική δομή που σκοπό και προορισμό θα έχει τη λειτουργία της κάθε βαθμίδας διοίκησης του Κράτους για την εξυπηρέτηση όλων των αναγκών του πολίτη χωρίς να τον ταλαιπωρεί.

Με την ενοποίηση των δυνάμεών μας μέσα από το κορυφαίο μεταρρυθμιστικό εγχείρημα του σχεδίου «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» και τη δημιουργία του νέου ισχυρού Δήμου είναι βέβαιο ότι θα πετύχουμε την ταχύτερη ανάπτυξη, την καλύτερη εξυπηρέτηση του πολίτη, τη διαφάνεια και την αξιοκρατία, την εξασφάλιση και τη διεύρυνση της συμμετοχής των πολιτών στη διαμόρφωση των αποφάσεων που τους αφορούν.

Ως Δήμαρχος Γέρακα, σέβομαι την εντολή που μου έδωσαν οι δημότες μου το 2006 και θα την τιμήσω στο ακέραιο.

Χαιρετίζω με απερίφραστη ικανοποίηση τη δημιουργία του νέου μας Δήμου και δηλώνω ότι είμαι εδώ για να στηρίξω συνολικά, με όλες μου τις δυνάμεις και την εμπειρία μου στην αυτοδιοίκηση, το μεγάλο εγχείρημα για τη μετεξέλιξη του Κράτους μας και της αυτοδιοίκησης σε μία σύγχρονη διοίκηση που θα σέβεται και θα υπηρετεί πραγματικά τον πολίτη σε όλες του τις ανάγκες.

Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ με πνεύμα συνεργασίας, ως μέλη της ίδιας Κοινωνίας και κάτοικοι μιας καινούργιας και ενιαίας πόλης, μακριά από κάθε είδους ανούσιες αντιπαλότητες και τοπικιστικές αντιλήψεις αλλά και με τις μεγαλύτερες δυνατές συναινέσεις θα συνεχίσουμε με επιτυχία την πορεία μας και θα πορευτούμε με ελπίδα και σιγουριά, σε νέες λεωφόρους δημιουργίας και ανάπτυξης για τον τόπο μας και τους πολίτες του.

Με εκτίμηση

Θανάσης Ζούτσος

Δήμαρχος Γέρακα

Μέλος Δ.Σ.-Τ.Ε.Δ.Κ.Ν.Α

Ολοκληρώνοντας την σημερινή μου ανάρτηση και από μια πρώτη ανάγνωση της πρότασης έχω να κάνω μια παρατήρηση αρχικά: Δεν περίμενα ότι τα Γλυκά Νερά που έχουν την ίδια κοινωνική σύνθεση με 'μας και παρεμφερή ζητήματα προς αντιμετώπιση δεν θα αποτελούν κομμάτι του Νέου Δήμου. Περισσότερα που ίσως προκύψουν από πληρέστερη ανάγνωση θα τα θέσω στη διαβούλευση.

Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2010

Καλλικράτης

  1. Δημιουργούνται 13 περιφέρειες με αιρετό Περιφερειάρχη και Περιφερειακό Συμβούλιο
  2. Απο 1034 Δήμοι γίνονται λιγότεροι από 370
  3. Δημιουργούνται 7 Γενικές Διοικήσεις
  4. Από 6000 επιχειρήσεις στην τοπική Αυτοδίοικηση γίνονται 2000
  5. Ομοειδής Δήμοι θα συνενώνονται με τα ίδια κριτήρια και δεν θα υπάρχουν εξαιρέσεις
  6. Θα δίνεται στους ΟΤΑ ένα μέρος του Φ.Π.Α.
  7. Νέο επιχειρησιακό πρόγραμμα με 850 εκατομμύρια ευρώ από το ΕΣΠΑ
  8. Δημιουργείται νέο πρόγραμμα Χρηματοδότησης αντίστοιχο με τον Θησέα
  9. Δημιουργείται ο θεσμός του Συνηγόρου του πολίτη σε κάθε Δήμο
  10. Αυξάνονται οι αρμοδιότητες στα Τοπικά Συμβούλια
  11. Μικρά και ευέλικτα ΚΕΠ σε κάθε γειτονιά
  12. Πρόγραμμα Διοικητικής Βοήθειας στο σπίτι

Δημοτικές εκλογές στις 14 Νοεμβρίου 2010!

Επίσης, αλλάζει ο τρόπος ελέγχου των ΟΤΑ, θεσπίζεται η ανάρτηση στο διαδίκτυο όλων των αποφάσεων των φορέων, θα υπάρχει προληπτικός έλεγχος κάθε δαπάνης πριν την εκτέλεση του έργου και θα δοθεί δυνατότητα στο δήμο να συνάπτει δάνεια. Οι πόροι της τοπικής αυτοδιοίκησης θα προκύπτουν από τον ΦΠΑ σε συννενόηση με το υπουργείο οικονομικών, εξορθολογίζεται στη βάση το σύνολο των χρηματοδοτήσεων προς την τοπική αυτοδιοίκηση και "μπαίνει οριστικό τέλος στην πελατειακή ανακατανομή των κονδυλίων".
Καλλικράτης:
Ο Ικτίνος και ο Καλλικράτης ήταν οι δύο περίφημοι αρχιτέκτονες του δεύτερου μισού του 5ου π.Χ. αιώνα στην αρχαία Ελλάδα. Παρόλο που η φήμη τους ήταν μεγάλη, δεν έχουμε ιδιαίτερες αναφορές για τη γέννηση, τη ζωή και το θάνατο τους. Ωστόσο τα έργα τους, αιώνιες αποδείξεις της ζωής και της δράσης τους, μας μιλούν για αυτούς με τον τρόπο που τα χνάρια στην άμμο μιλούν για το μέγεθος του ανθρώπου που τα σχημάτισε. Οι ναοί και τα έργα που κατασκεύασαν ήταν μεγάλα, σε σημασία και τελειότητα.

Ο Καλλικράτης εργάστηκε σε τέσσερα μεγάλα έργα της αρχαίας Αθήνας, σύμφωνα με αναφορές του Πλούταρχου: Στα Μακρά Τείχη της πόλης (460 – 450 π.Χ.), στην επιδιόρθωση τμήματος των περιφερειακών τειχών των Αθηνών, στην ανοικοδόμηση ναού, αφιερωμένου στην Άπτερο Νίκη στην Ακρόπολη, το 448 π.Χ. και τέλος, σύμφωνα με τον Πλούταρχο πάλι, συνεργάστηκε με τον Ικτίνο για την ανέγερση του Παρθενώνα.

Τρίτη 7 Απριλίου 2009

Επένδυση στην Παιδεία, επένδυση στην έξοδο από την κρίση

«Η επένδυση στην Παιδεία είναι η επένδυση στην έξοδο από την κρίση. Το σχέδιο μας έχει την παιδεία οργανικό και αναπόσπαστο μέρος του συνολικού σχεδιασμού για την ανάπτυξη της χώρας» τόνισε ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Α. Παπανδρέου, παρουσιάζοντας τις δεσμεύσεις του Κινήματος για τις μεγάλες αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα, σε εκδήλωση του Τομέα Παιδείας με θέμα «Μιλάμε για την Παιδεία». Ο Γ. Α. Παπανδρέου κατέστησε σαφές ότι η υπέρβαση της κρίσης δεν μπορεί να γίνει με περιοριστικές πολιτικές και νέα φορολογικά μέτρα, όπως κάνει η κυβέρνηση, αλλά απαιτείται ένα σοβαρό σχέδιο ανάπτυξης υποδομών και μεταρρυθμίσεων, που θα επιτρέψουν στην ελληνική οικονομία να γίνει ανταγωνιστική. Σε αυτό το σχέδιο, η επένδυση στην Παιδεία έχει πρωτεύουσα θέση και γι΄αυτό «δεσμευόμαστε με χρηματοδότηση του 5% του ΑΕΠ στην Παιδεία και επιπλέον 1 δις. ευρώ από τον πρώτο χρόνο διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, ενώ η έρευνα θα χρηματοδοτηθεί συνολικά με το 2% του ΑΕΠ». Παράλληλα θα αντληθούν πόροι από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα για την χρηματοδότηση των υποδομών και κυρίως της σχολικής στέγης, ενώ θα κινητοποιηθούν πόροι από το ΕΣΠΑ για την εισαγωγή της τεχνολογίας στην εκπαίδευση του ανθρώπινου δυναμικού. Η αύξηση των δαπανών για την Παιδεία θα συνδυασθεί με μεγάλες τομές στο εκπαιδευτικό σύστημα με στόχο να έχουμε δημόσια , δωρεάν και υψηλής ποιότητας παιδεία για όλους τους πολίτες με υποδομές, νέα σχέση με την τεχνολογία, με ισχυρό τον ρόλο του εκπαιδευτικού και με νέα παιδαγωγική αντίληψη. Το ΠΑΣΟΚ δεσμεύεται : · Για Δημόσιο αποτελεσματικό, άριστο σχολείο που μειώνει δραστικά το κόστος για την μέση οικογένεια · Αύξηση της χρηματοδότησης στο 5% του ΑΕΠ και επιπλέον 1 δις. Ευρώ από τον πρώτο χρόνο διακυβέρνησης · Ουσιαστική αύξηση των αμοιβών των εκπαιδευτικών σε συνδυασμό με την επιμόρφωση και την αξιολόγηση τους · Σύγχρονες υποδομές και νέες τεχνολογίες παντού, από το σχολειό έως το Πανεπιστήμιο · Φορητός υπολογιστής και δωρεάν γρήγορη πρόσβαση στο διαδίκτυο για κάθε μαθητή · Πιστοποιητικό επάρκειας στην χρήση του διαδικτύου και γλωσσομάθειας · Επέκταση Ολοήμερου σχολείου σε όλη την χώρα μέσα στην επόμενη τετραετία · Εθνικό Απολυτήριο μετά από γενικές και αντικειμενικές εξετάσεις · Για κάθε νέο με Εθνικό Απολυτήριο, εγγυημένο ποσό από το κράτος στο ύψος του κόστους σπουδών προς το ίδρυμα που δέχεται το νέο · Αυτόνομα και αυτοδιοικούμενα ΑΕΙ με ισχυρή κρατική χρηματοδότηση, και μηχανισμούς κοινωνικής λογοδοσίας, αξιολόγησης και ελέγχου · Όλα τα συγγράμματα στο διαδίκτυο http://www.pasok.gr/

Παρασκευή 11 Ιουλίου 2008

Αφανίζονται φυτά και ζώα

Ορισμένα είδη διατρέχουν 100 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο εξαφάνισης Εως εκατό φορές μεγαλύτερος ενδέχεται να είναι ο κίνδυνος αφανισμού που αντιμετωπίζουν ορισμένα είδη φυτών και ζώων, συγκριτικά με αυτόν που είχε αρχικώς υπολογιστεί, αναφέρει έκθεση που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα. Καθώς στους μέχρι σήμερα υπολογισμούς των κινδύνων δεν ελήφθησαν υπόψη κάποιες τυχαίες διαφορές ανάμεσα σε άτομα που ανήκουν στην ίδια ομάδα, οι ερευνητες ίσως να μην εκτίμησαν σωστά τους κινδύνους που εγκυμονούνται για την επιβίωση των αγρίων ειδών χλωρίδας και πανίδας. «Πολλά είδη τα οποία στο παρελθόν θεωρήθηκαν ασφαλή, ότι δηλαδή, δεν διατρέχουν κίνδυνο επιβίωσης, κατά πάσα πιθανότητα σήμερα κινδυνεύουν», δήλωσε ο Μπρετ Μέλμπουρν, καθηγητής του Πανεπιστημίου του Κολοράντο και βασικός συντάκτης της σχετικής έκθεσης. Κινδυνεύουν 16.000 είδη Σύμφωνα με τη Διεθνή Ενωση για τη Διατήρηση της Φύσης (UCN) τουλάχιστον 16 χιλιάδες είδη σε όλο τον κόσμο κινδυνεύουν να αφανιστούν. Το ένα στα τέσσερα θηλαστικά, το ένα στα οκτώ πτηνά και το ένα στα τρία αμφίβια βρίσκονται στην «Κόκκινη Λίστα» της οργάνωσης. Ωστόσο, στη μελέτη η οποία δημοσιεύτηκε την Τετάρτη στο επιστημονικό περιοδικό Νature, οι ειδικοί επισημαίνουν ότι ο υπολογισμός του κινδύνου αφανισμού βασίστηκε αποκλειστικά και μόνο σε δύο παράγοντες. Ο πρώτος είναι ο αριθμός των θανάτων μέσα σε έναν περιορισμένο πληθυσμό του είδους, όπως οι τίγρεις της Ινδίας ή οι σπάνιες φάλαινες. Οταν τα μέλη ενός είδους ελαττώνονται πέρα από κάποιον αριθμό, ακόμα και η απώλεια λίγων ακόμα μελών της ομάδας μπορεί να έχει μακροπροθέσμως καταστρεπτικές συνέπειες, σύμφωνα με τον Μέλμπουρν. Σήμερα κάποια είδη φάλαινας δεν αριθμούν περισσότερο από 400 άτομα, ενώ σύμφωνα με τις μέχρι στιγμής μετρήσεις δεν υπάρχουν περισσότερες από τέσσερεις χιλιάδες ινδικές τίγρεις. Ο δεύτερος παράγοντας που χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό του κινδύνου αφανισμού είναι οι περιβαλλοντικές συνθήκες, που ενδεχομένως επηρεάζουν τα ποσοστά γεννήσεων και τη θνησιμότητα. Ανάμεσά τους περιλαμβάνεται η καταστροφή των οικοσυστημάτων και οι διακυμάνσεις τις θερμοκρασίας ή βροχόπτωσης, οι οποίες συνδέονται με την υπερθέρμανση του πλανήτη και τη μεταβολή των κλιματικών συνθηκών. Ακριβής υπολογισμός Ο δρ Μέλμπουρν και ο συνεργάτης του Αλαν Χέιστινγκς του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια υποστηρίζουν ότι οι συγκεκριμμένοι παράγοντες θα πρέπει να διευρυνθούν ώστε να καταστεί εφικτός ο ακριβής υπολογισμός του κινδύνου αφανισμού που διατρέχουν τα είδη. Αλλοι σημαντικοί παράγοντες που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη είναι η αναλογία θηλυκών προς αρσενικά σε κάθε είδος, αλλά και να καθοριστεί με μεγαλύτερη ακρίβεια τι θα πρέπει να ορίζεται ως τυχαίοι θάνατοι και γεννήσεις σε κάθε είδος. Η χρήση τέτοιων πολύπλοκων μεταβλητών θα επιτρέψει στους επιστήμονες να διαπιστώσουν κατά πόσο ένα είδος μπορεί να ξεπεράσει κάποιες πιέσεις που ασκούνται και περιορίζουν τον πληθυσμό, όπως λόγου χάρη είναι η απώλεια του οικοσυστήματος ή αν τελικά είναι καταδικασμένο ως είδος να εκλείψει. «Μπορεί εκ πρώτης όλα αυτά τα φαίνονται πολύ τεχνικά και άνευ σημασίας, αλλά αντιθέτως είναι μεγάλης σπουδαιότητας», αναφέρει ο Μέλμπουρν. «Το μέγεθος ενός πληθυσμού ίσως να χρειάζεται να είναι μεγαλύτερο για να εξασφαλιστεί η επιβίωση του είδους». Το καινούργιο μαθηματικό πρότυπο θα αποδειχθεί περισσότερο χρήσιμο για τους βιολόγους που επιθυμούν να υπολογίσουν τις πιθανότητες επιβίωσης κάποιων ειδών . Γαλλικό Πρακτορείο - αναδημοσίευση από το http://www.wild-anima.gr/

Πέμπτη 6 Μαρτίου 2008

Ενα ελάφι στα Δερβενοχώρια

Αντιγράφοντας από το site της ΑΝΙΜΑ (http://www.wild-anima.gr/)

Στις 27 Φεβρουαρίου η ΑΝΙΜΑ ειδοποιήθηκε από πολίτες ότι ένα ελάφι βρισκόταν τραυματισμένο από αυτοκίνητο στα Δερβενοχώρια.


Η κινητοποίηση ήταν άμεση: αμέσως ξεκίνησαν για το σημείο του συμβάντος δύο τζιπ της Ομοσπονδιακής Θηροφυλακής της Δ΄ΚΟΣΕ κι ένα άλλο ανέλαβε να παραλάβει, μετά από άδεια που του δόθηκε αμέσως, τον κτηνίατρο Άγγελο Θώμα που υπηρετεί τη θητεία του στο Κέντρο Εκπαίδευσης Παλάσκα και που, έχοντας εργασθεί στο τμήμα Αγρίων Ζώων της Κτηνιατρικής του ΑΠΘ,έχει εμπειρία στο χειρισμό τέτοιων ζώων.

Κτηνίατρος, θηροφύλακες και εκπαιδευμένα σε παρόμοια περιστατικά μέλη της ΑΝΙΜΑ βρέθηκαν στον ελάχιστο χρόνο στο χωριό Στεφάνι των Δερβενοχωρίων και το ζώο (νεαρό θηλυκό) μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Ζώων Αθηνών όπου, σύμφωνα με σύμβαση με το Δασαρχείο Πάρνηθας, είχαν μεταφερθεί το καλοκαίρι τα ελάφια-θύματα της πυρκαγιάς.Στις 28 Φεβρουαρίου έγινε η προσπάθεια αποκατάστασης του κατάγματος κνήμης, που έφερε το ζώο, με χειρουργική επέμβαση. Τα μέλη της ΑΝΙΜΑ το επισκέπτονται καθημερινά και βοηθούν τους νοσηλευτές του Νοσοκομείου Ζώων στο χειρισμό του.

Η αποθεραπεία του θα είναι δύσκολη και πιθανόν θα χρειαστεί κι άλλη επέμβαση. Η γρήγορη αντιμετώπιση του περιστατικού, πάντως, αποδεικνύει για άλλη μια φορά πως η καλή συνεργασία των ενδιαφερόμενων φορέων είναι απαραίτητη για την επιτυχή έκβαση των προσπαθειών μας...

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2007

Τόλμα να πάρεις τον χρόνο που γουστάρεις

«Οκτώ ώρες δουλειά, μιάμιση ώρα να πας και να 'ρθεις στη δουλειά, οκτώ ώρες ύπνος, δυο ώρες για φαγητό, μια ώρα για καθαριότητα και φροντίδα του σώματος, μια ώρα για περπάτημα ή γυμναστική, μιάμιση ώρα για να δεις τηλεόραση και μια ώρα για διάφορες άλλες υποχρεώσεις, μας κάνουν σύνολο 24 ώρες. Δηλαδή, ένας υγιής εργαζόμενος, χωρίς παιδιά, χωρίς άλλες υποχρεώσεις, είναι σχεδόν βέβαιο ότι μετά βίας θα βρει χρόνο για να διαβάσει ένα βιβλίο, ν'ακούσει προσεκτικά ένα δίσκο κλασικής μουσικής ή να ενημερωθεί απ' την εφημερίδα του. Ολα αυτά συνήθως τα μεταθέτει στο Σαββατοκύριακο, μαζί με όποιας μορφής διασκέδαση, εκδρομή ή απόλαυση μιας συναυλίας ή ενός θεατρικού έργου (που κι αυτά δεν συνιστούν πάντα πνευματική απόλαυση). Νάτη λοιπόν η ζωή ενός μικρομεσαίου αστού. Ενός θετικού, γενικά προσώπου, που δεν μπεκροπίνει, δεν χάνει τις ώρες του στα καφενεία και στις συζητήσεις, που δεν αναριωτιέται γιατί ο Μπέκετ, ο Σκαλκώτας, ο Σαίνμπεργκ και ο Ρίλκε έγραψαν αυτά που έγραψαν, που ποτέ του δεν θα διαβάσει Πλάτωνα, Αριστοτέλη ή Σαρτρ! Αυτός ο πληροφορημένος άνθρωπος θα σταθεί με απορία μπρος στις κατασκευές των σημερινών εικαστικών σε κάποιο μουσείο ή γκαλερί, θα πάει πιθανώς σε μια παράσταση χοροθεάτρου, θα δει οπωσδήποτε μια ταινία το μήνα, αλλά δεν θα έχει ποτέ χρόνο και διάθεση να ζήσει ή να συζητήσει σε βάθος τις εντυπώσεις του. Οταν με το πέρασμα του χρόνου θα αποκτήσει παιδιά, άρρωστους γονείς, βαρετή σχέση, περιττά κιλά, εξοχικό και τα σχετικά γκάτζετ, τότε είναι σίγουρο πως κάθε σκέψη για το ποιος είναι και τι κάνει πάει περίπατο κι ο φιλαράκος μας μεταλλάσσεται στον αδιάφορο μέτριο ανθρωπάκο, τον συμπαθή εκείνον δημοκράτη που είναι συμβιβασμένος με τη μετριότητα και την ανημπόρια του. Ετσι αναπαράγεται η μελαγχολία που κυριαρχεί στις δυτικές κοινωνίες, ο προστατευτικός πέπλος του καρτεσιανικού καθωσπρεπισμού και η ηθική μέση άποψη. Οποιος έχει χρόνο για φλερτ, για έρωτα, για ποτό, για καφενεία, διάβασμα ή χάζεμα, για παρέα και κουβέντα, εκλαμβάνεται ως ιδιόρρυθμος ή ψώνιο. Η παραχώρηση χρόνου σε μη παραγωγικές (οικονομικά επωφελείς)δραστηριότητες ή προσπάθεια να ξεφύγει από την ιδιώτευση (από την ηλιθιότητα, όπως πιστεύει ο Θουκυδίδης, στην οποία ξεπέφτει ο άνθρωπος που αρνείται να είναι πολίτης και που οι Γάλλοι ονομάζουν idiot), θεωρείται ύποπτη. (...) Το σύνθημα σε πολυκατοικία του Παγκρατίου έλεγε: "του οκταώρου οι πεσόντες ηδονίζονται με τσόντες". Το "πεσόντες" μας το δείχνει καλά. Δεν είναι οι άνθρωποι κατ' ανάγκην κακοί. Πεσόντες είναι οι περισσότεροι. Θύματα της αδυναμίας τους. Ισως και να μην άξιζαν καλύτερης ζωής. Τι να το κάνει ολόκληρο ελεύθερο οκτάωρο ο άδειος; Εγώ κλαίω αυτόν που το θέλει και δεν το έχει. (...) Κάποιοι είναι ασυμβίβαστοι, τρελοί και ονειροπόλοι. Κάποιοι θέλουν και ζουν την κάθε μέρα ως θάμβος! Οι πεσόντες μπορεί και να θέλουν να είναι πεσόντες. Γι' αυτό κι εγώ θα έγραφα στον τοίχο: "Τόλμα να πάρεις το χρόνο που γουστάρεις"!». ΧΑΡΗΣ ΒΡΟΝΤΟΣ - «ΑΥΓΗ

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2007

Αποτελέσματα Εκλογών για την ανάδειξη Προέδρου του ΠΑΣΟΚ στο Γέρακα

Ψήφισαν: 1.634

Λευκά: 1

Άκυρα: 7

Έγκυρα: 1.626

Παπανδρέου Γιώργος: 989 (60,82%)

Βενιζέλος Βαγγέλης: 519 (31,92%)

Σκανδαλίδης Κώστας: 118 (7,26%)



Σημειώνω ότι στις εκλογές του 2004 (8 Φεβρουαρίου) επίσης για την ανάδειξη Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, με μοναδικό υποψήφιο τον Γιώργο Παπανδρέου, στο Γέρακα είχαν ψηφίσει 1.186 μέλη και φίλοι.


Δήλωση Γιώργου Παπανδρέου (11/11/2007)

Σήμερα, κέρδισε η Δημοκρατία. Σήμερα, με την πρωτοφανή σας συμμετοχή, κάναμε όλοι μαζί το πρώτο μεγάλο βήμα ανατροπής, για την οικοδόμηση ενός πολιτικού συστήματος που σέβεται τον πολίτη, που δίνει δύναμη και φωνή στον Ελληνικό λαό. Δώσατε μια εντολή, καθαρή και ισχυρή, απέναντι στα εξωθεσμικά κέντρα και συμφέροντα, απέναντι στη μιντιοκρατία, απέναντι σε όσους θέλουν το ΠΑΣΟΚ, μικρό και φοβικό. Δώσατε ισχυρή εντολή απέναντι και στην συντήρηση, για ένα ΠΑΣΟΚ ισχυρό, με νέα εθνική στρατηγική, με νέο αναπτυξιακό όραμα, την «πράσινη ανάπτυξη», για ένα διαφορετικό, ισχυρό κοινωνικό κράτος, ένα κράτος δικαίου. Για την καταπολέμηση της διαφθοράς και της αδικίας στον τόπο μας, για την αξιοπρέπεια του πολίτη. Για την αυτονομία της πολιτικής και την γνήσια έκφραση του λαού, σε κάθε απόφαση που τον αφορά. Για μας, η σημερινή μέρα δεν είναι η τελευταία μέρα μιας εσωκομματικής διαδικασίας. Είναι η πρώτη μέρα, μιας νέας συμφωνίας για μια νέα αρχή, για μια νέα νικηφόρα πορεία, με περισσότερο φως, με μεγαλύτερη διαφάνεια, με νέα συλλογικότητα. Μακριά από μηχανισμούς και σκοτεινά παιχνίδια. Χωρίς συμβιβασμούς, χωρίς ανούσιους συσχετισμούς, που μας μικραίνουν. Χωρίς εξουσιαστικές νοοτροπίες, συμπεριφορές και φιλοδοξίες. Αυτά, που δεν έχουν, τελικά, κοινωνικό αντίκρισμα, ούτε πραγματικό πολιτικό αποτέλεσμα. Αυτή η εντολή, με δεσμεύει. Αυτή η εντολή, είναι δική σας και μας δεσμεύει όλους. Και είναι η εντολή, να είμαι ο Πρόεδρος του μεγάλου, του ενιαίου και του νικηφόρου ΠΑΣΟΚ. Της πολιτικής που εμπνέει την δράση των Οργανώσεών μας παντού, στα χωριά και στις γειτονιές. Της δράσης που ενοποιεί, που ενώνει. Της πράξης, που αναδεικνύει ένα πλειοψηφικό ρεύμα ανατροπών, ρήξεων και αλλαγών. Πρόεδρος ενός ριζοσπαστικού Κινήματος, που διεκδικεί την εξουσία, όχι για να μοιράσει φέουδα και αξιώματα, όπως κάνει η συντηρητική παράταξη, αλλά για να φέρει ένα άλλο ήθος και ύφος στην εξουσία, στην Δημοκρατία μας, για ν' αλλάξει την Ελλάδα.Θα ήθελα, επίσης, να συγχαρώ και να ευχαριστήσω τους χιλιάδες εθελοντές που εργάστηκαν, τους χειριστές των ηλεκτρονικών υπολογιστών, τις Εφορευτικές Επιτροπές και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που, με αυταπάρνηση, μεθοδολογία και συνέπεια, έφεραν εις πέρας μια άψογη διαδικασία.Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Βαγγέλη Βενιζέλο και τον Κώστα Σκανδαλίδη που, με τον τρόπο του ο καθένας, συμμετείχε σε αυτή την διαδικασία, επιβεβαιώνοντας το νόημά της. Είμαστε υπερήφανοι ως παράταξη, που ανοίξαμε αυτό τον καινούργιο δρόμο. Είναι η πρόσκλησή μας, προς όλους τους πολιτικούς χώρους, ν' ακολουθήσουν το παράδειγμά μας, να συμβάλουν στη διεύρυνση της Δημοκρατίας και στην υπεράσπιση της πολιτικής. Το ΠΑΣΟΚ σήμερα, ξαναβλέπει τους πολίτες στα μάτια. Τους υπόσχεται, ότι θα δικαιώσει τις προσδοκίες τους, θα κρατήσει ζωντανές τις ελπίδες τους. Γιατί θα πάμε μαζί με τον λαό, για να κερδίσουμε την Ελλάδα που αξίζουμε. Μετουσιώνουμε σε πράξη την εντολή σας. Τις επόμενες μέρες, ανακοινώνω τις πρώτες μου αποφάσεις, τιμώντας την μεγάλη, καθαρή, δεσμευτική, λαϊκή εντολή που μου δώσατε σήμερα. Για μια νέα αρχή για το ΠΑΣΟΚ και μια νέα ελπίδα για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό. Ευχαριστώ.

Δήλωση Βαγγέλη Βενιζέλου (11/11/2007)

Χαιρετίζω την μεγάλη συμμετοχή στην σημερινή διαδικασία. Ευχαριστώ από καρδιάς όλα τα μέλη και όλους τους φίλους του ΠΑΣΟΚ, ανεξάρτητα από το τι ψήφισαν. Όλοι όσοι μετείχαν σήμερα στην διαδικασία, θέλουν, θέλουμε, ένα ΠΑΣΟΚ θεσμικό, συλλογικό, δημοκρατικό, συγκροτημένο.Η πλειοψηφία επέλεξε και πάλι ως Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ τον Γιώργο Παπανδρέου. Τον συγχαίρω και του εύχομαι καλή επιτυχία στην αποστολή που επωμίζεται για δεύτερη φορά.Απευθύνω θερμό χαιρετισμό σε όλες εκείνες και όλους εκείνους που στήριξαν σε όλη τη χώρα, αυθόρμητα, την προσπάθειά μας.Συγκροτήθηκε ένα μεγάλο, δυναμικό, ριζοσπαστικό, αισιόδοξο ρεύμα. Νιώθω πραγματικά μεγάλη τιμή και μεγάλη ευθύνη, γιατί ένα τέτοιο ρεύμα εκφράζεται μέσα από την υποψηφιότητά μου.Αντίπαλός μας ήταν και είναι η συντήρηση, η Δεξιά και η κυβέρνησή της. Όλοι όσοι μετείχαμε στην σημερινή διαδικασία, έχουμε έναν κοινό στόχο: Τη νίκη του ΠΑΣΟΚ. Γι' αυτή την νίκη, θ' αγωνιστούμε όλοι μαζί. Σας ευχαριστώ.

Δήλωση Κώστα Σκανδαλίδη (11/11/2007)

Θέλω να ευχαριστήσω θερμά τα μέλη και τους φίλους του ΠΑΣΟΚ που προσήλθαν αθρόα σε μια γιορτή της δημοκρατίας και απέδειξαν ότι το ΠΑΣΟΚ στις κρίσιμες στιγμές μπορεί να ανασυνταχθεί και να προχωρήσει μπροστά. Θέλω να συγχαρώ το Γιώργο Παπανδρέου για την εκλογή του. Έχουμε ισχυρό Πρόεδρο που μπορεί να οδηγήσει την παράταξη στη νίκη. Σε ότι με αφορά θα κάνω αυτό που πάντοτε με συνέπεια έκανα. Θα δώσω όλες μου τις δυνάμεις για να επαναφέρουμε το ΠΑΣΟΚ στην νικηφόρα πορεία. Στην σύντομη αυτή περίοδο διατύπωσα τις απόψεις και τις προτάσεις μου για την αναγέννηση του Κινήματος και την Κυβερνώσα Αριστερά. Διαπίστωσα τη σημαντική δύναμη που έχουν στη βάση του Κινήματος. Θα τις υπηρετήσω και θα τις υπερασπιστώ. Εξ άλλου για μένα από την αρχή ξεκαθάρισα ότι η 11η Νοεμβρίου δεν είναι το τέλος της διαδρομής άλλα η πρώτη μέρα μιας νέας εποχής. Τέλος θέλω να ευχαριστήσω από την καρδιά μου τους δεκάδες χιλιάδες πολίτες που με τίμησαν και με εμπιστεύτηκαν με την ψήφο τους. Δώσαμε μαζί μια μάχη ήθους και συνέπειας που τιμά τις αρχές και τις αξίες της μεγάλης δημοκρατικής και προοδευτικής μας παράταξης. Το ταξίδι συνεχίζεται συναρπαστικό και από σήμερα πιο αισιόδοξο.

Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2007

ΔΙΩΞΤΕ ΤΑ "ΛΑΜΟΓΙΑ"

Είναι φυσιολογικό από την 16η Σεπτεμβρίου και μετά που το ΠΑΣΟΚ μπήκε στην περιπέτεια της εκλογής Προέδρου να παρουσιάζονται αρκετές διαφορετικές τοποθετήσεις υποστήριξης ανάμεσα στα μέλη του. Η διαφορετικότητα στην άποψη είναι κάτι που έχει κατακτηθεί εδώ και χρόνια στο ΠΑΣΟΚ (μόνο τις τάσεις δεν καταφέραμε να νομιμοποιήσουμε, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα). Έτσι λοιπόν όλο αυτό το διάστημα έχω συζητήσει με αρκετούς συντρόφους μου και μάλιστα δόθηκε η ευκαιρία να κάνουμε συζητήσεις που μάλλον όλοι μας είχαμε ξεχάσει. Συζητήσεις είτε κατ’ ιδίαν, είτε σε επίπεδο οργάνων όπως αυτή της Δημοτικής Οργάνωσης στις 12/10/2007. Πραγματικά τέτοια διαδικασία και συζήτηση είχα πολλά χρόνια να ζήσω. Πέρα όμως από αυτούς που καταφέρνουμε να διαφωνούμε πολιτικά υπάρχουν και οι άλλοι. Αυτοί που μηδιούν στην καλύτερη περίπτωση ή ακόμη χειρότερα σε κάποιες άλλες περιπτώσεις μου απευθύνουν το ειρωνικό «άσε μας ρε Καρρά με τον Σκανδαλίδη». Δεν χωράει το μυαλό τους ότι κάποιος μπορεί να υποστηρίζει έναν άνθρωπο για τις απόψεις του, για τη μέχρι σήμερα πρακτική του και στάση του, για την μέχρι σήμερα προσφορά του στην παράταξη, για τη σοβαρότητα που δείχνει όλο αυτό τον καιρό που οι άλλοι «ξεκατινιάζονται» στα παράθυρα και στις συνεντεύξεις. Θεωρούν αδιανόητο να μην είσαι με ένα από τα «φαβορί». Θεωρούν αδιανόητο να μην είσαι Παναθηναϊκός ή Ολυμπιακός. Και αναφέρομαι στις ομάδες γιατί τέτοια είναι η προσέγγιση των περισσοτέρων. Ποδοσφαιρική. Του τύπου «θα σας σκίσουμε» και διάφορα άλλα παρεμφερή. Βέβαια αυτή είναι η «αγνή» προσέγγιση. Γιατί όσοι προσεγγίζουν έτσι το θέμα τουλάχιστον δεν κάνουν κακό. Υπάρχει όμως και η προσέγγιση της υστεροβουλίας. Πως ρε φίλε δεν είσαι από τώρα με κάποιον από τους δύο τον οποίο θα βοηθήσεις για να μπορείς μετά να ζητήσεις; Αυτή είναι η προσέγγιση του λαμόγιου. Και δυστυχώς έχουμε και τέτοιους. Άνθρωποι που η συναλλαγή αποτελεί τη δεύτερη φύση τους. Ε λοιπόν όχι. Δεν μπορεί να κινούμαστε πάντα υστερόβουλα. Πρέπει επιτέλους να πούμε όχι και να απομονώσουμε όλους αυτούς. Τους ξέρουμε, τους διαισθανόμαστε, μπορεί να είναι δίπλα μας. Το ΠΑΣΟΚ και ο κόσμος του πρέπει επιτέλους να εκφραστεί. Μη δεχθείτε από κανέναν να σας υποδείξει τι να ψηφίσετε. Ψηφίστε με τη καρδιά σας, με τη ψυχή σας, για να ξαναβρεί και το ΠΑΣΟΚ τη ψυχή του. Και σεις σύντροφοι υποψήφιοι διώξτε όλους αυτούς που σκέφτονται υστερόβουλα. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι δεν τους ξέρετε. Διώξτε εσείς αυτούς για να μη διώξουν αυτοί εμάς.

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2007

ΘΕΣΗ - ΑΝΤΙΘΕΣΗ... ΣΥΝΘΕΣΗ ή ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ;

Ακούω πολλά τον τελευταίο καιρό περί «συνθέσεων» και απορώ. Τι θα πει σύνθεση και πως μπορεί να γίνει σύνθεση σε απόψεις που είναι εκ διαμέτρου αντίθετες. Πως μπορεί για παράδειγμα να είναι οι μισοί υπέρ των ιδιωτικών Πανεπιστημίων οι άλλοι μισοί κατά αυτών και όλο αυτό να συντεθεί; Ίσως δεν φτάνει το φτωχό μου μυαλό μέχρι εκεί, ώστε να καταλάβω. Όλα αυτά τα χρόνια στην προσπάθεια της σύνθεσης μετατρέψαμε το ΠΑΣΟΚ σε κόμμα ετερόκλητων και αντιθετικών, πολλές φορές, απόψεων που μόνο στόχο έχει τη νομή και τη διαχείριση εξουσίας. Στην προσπάθεια αυτή χώρεσαν πολλοί μέσα στο ΠΑΣΟΚ που οι απόψεις τους άλλαξαν το χαρακτήρα του κινήματος. Χώρεσαν πολλοί που προκαλούν την οργή του Ελληνικού Λαού για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκαν και ταυτίστηκαν με την εξουσία. Η λογική της Θέσης-Αντίθεσης-Σύνθεσης μόνο αυτούς εξυπηρετεί, αυτούς που επιθυμούν διακαώς να νέμονται την εξουσία που όλοι εμείς με την ανοχή μας τους προσφέρουμε απλόχερα. Με όλους αυτούς καταφέραμε να ταυτίσουμε το ΠΑΣΟΚ στη συνείδηση του μέσου Έλληνα Πολίτη ως το κόμμα, της συναλλαγής. Ειπώθηκε ξεκάθαρα στην τελευταία συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου πως είναι πολλοί αυτοί που «έφτιαξαν περιουσίες» από την μακρόχρονη διαχείριση της εξουσίας. Ήταν κάτι που δεν περίμενα να ακούσω και που κατά τη γνώμη μου αν και τόσο σοβαρό, πέρασε σαν να μην ειπώθηκε ποτέ, από τα κανάλια. Για ποια σύνθεση λοιπόν μιλάμε. Σας πληροφορώ και πιστεύω πως εκφράζω αρκετούς από εσάς ότι δεν θέλω να είμαι στο ίδιο κόμμα με αυτούς που κατά το Εθνικό Συμβούλιο «έφτιαξαν περιουσίες». Και για να το προεκτείνω λίγο σας λέω επίσης ότι δεν θέλω να έχω καμιά σχέση με όλους αυτούς που μπορεί να μη πλούτισαν αλλά βολεύτηκαν. Με όλους αυτούς που η ενασχόλησή τους με το ΠΑΣΟΚ έχει μόνο ιδιοτελή κριτήρια. Τάσσομαι λοιπόν ανεπιφύλακτα υπέρ της σύγκρουσης. Σύγκρουση με τα συμφέροντα κάθε είδους, και τους εντός του κόμματος εκφραστές τους ώστε να πάψει το ΠΑΣΟΚ να είναι ένα κόμμα οργανωτικά νεκρό, ένας φορέας συντήρησης κι όχι αλλαγής, ένα κόμμα χωρίς ίχνος συλλογικότητας και συντροφικότητας. Σύγκρουση με τους ημέτερους που γλύφουν πότε τον έναν και πότε τον άλλον προκειμένου να βολευτούν μετά. Θέση-Αντίθεση-Σύγκρουση-Προχώρημα λοιπόν ανεπιφύλακτα. Είναι αρκετοί οι σύντροφοί μου που λένε ότι με τη σύγκρουση δεν κερδίζονται εκλογές και ότι η σύνθεση είναι αυτή που δίνει τη νίκη. Ερωτώ όμως. Τι να την κάνω την Κυβέρνηση όταν θα αποτελείται από αυτούς που στη προηγούμενη θητεία τους πλούτισαν κατά το Εθνικό Συμβούλιο; Τι να την κάνω την Κυβέρνηση όταν οι ημέτεροι των πολιτικών γραφείων θα βολευτούν πάλι ενώ εγώ θα αγωνίζομαι για αξιοκρατία; Αλλά και η έννοια της ρήξης παίρνει το τελευταίο διάστημα περίεργες διαστάσεις. Αυτοί που μιλούν για ρήξη με το κατεστημένο και με κάθε λογής συμφέροντα την εννοούν πραγματικά; Μήπως η αναφορά σε ρήξεις έχει να κάνει με τους εσωκομματικούς αντιπάλους και μόνο; Το στρατόπεδο που την επαγγέλλεται δεν έχει επιστρατεύσει κανέναν από αυτούς που «έφτιαξαν περιουσίες»; Ήρθε η ώρα σύντροφοι να πάρουμε το ΠΑΣΟΚ στα χέρια μας. Εμείς, οι απλοί πολίτες που κάποτε του δώσαμε 48%. Ήρθε η ώρα να απομακρύνουμε και από τους δύο στρατούς όσους μας εκθέτουν στα μάτια της κοινωνίας. Για να ξαναγίνει το ΠΑΣΟΚ το κόμμα των μη προνομιούχων, το κόμμα όλων των Ελλήνων που προσδοκούν μια καλύτερη πατρίδα, όλων των Ελλήνων που δεν ανέχονται άλλο να παίζουν στις πλάτες τους.

Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2007

ΠΑΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ

Μέρες τώρα παρακολουθούμε όλοι μας με μεγάλη αγωνία τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ, που μετά την ήττα στις πρόσφατες εκλογές έχει περιέλθει σε μια ανεπανάληπτη εσωστρέφεια. Όλοι μας αναρωτιόμαστε τι θα γίνει, παρακολουθούμε από τα κανάλια και τις εφημερίδες τις τοποθετήσεις των κορυφαίων στελεχών (αλήθεια πόσο κορυφαίος μπορεί και πρέπει να είναι κάποιος που κατηγορεί συντρόφους του στα κανάλια;) προσπαθούμε να βγάλουμε συμπεράσματα, να διαισθανθούμε κλίμα, διαβάζουμε δημοσκοπήσεις, και μεταξύ όλων των μελών και φίλων του ΠΑΣΟΚ η συζήτηση που επικρατεί αφορά την τοποθέτηση του καθενός με το ένα ή το άλλο στρατόπεδο. Δεν είναι μάλιστα λίγες οι φορές που μεταξύ συνομιλητών-συντρόφων η τοποθέτηση υπέρ ενός υποψηφίου δημιουργεί «ξινισμένα μούτρα». Ας μείνουμε στα «ξινισμένα μούτρα» και ας έχουμε όλοι τη λογική και το μέτρο ώστε να μην περάσουμε τη γραμμή εκείνη που δεν έχει πισωγύρισμα. Ας είμαστε εγκρατείς στις εκφράσεις μας και ας μη ξεχνάμε ότι είμαστε όλοι σύντροφοι, είμαστε όλοι μαζί, όχι εν ήδη φιλάθλων Παναθηναϊκού Ολυμπιακού αλλά για το καλό της χώρας. Η επιθυμία όλων μας να γίνει το ΠΑΣΟΚ Κυβέρνηση δεν πρέπει να αντιστοιχεί στην επιθυμία να κερδίσει η ομάδα μας στο ντέρμπι των αιωνίων αλλά πρέπει να γνωρίζουμε εκ των προτέρων τι θα κάνουμε όταν κερδίσουμε και που έχουμε σκοπό να πάμε τη χώρα. Γιατί εάν είναι να κερδίσουμε για να πάμε το όριο συνταξιοδότησης στα 65 για παράδειγμα τότε καλύτερα να ψηφίσουμε από τώρα τον Καραμανλή και να μην κουραζόμαστε κιόλας. Ακούω τον τελευταίο καιρό διάφορους μεγαλοσχήμονες στο ΠΑΣΟΚ να μιλούν για τις Κυβερνήσεις Σημίτη απαξιωτικά και μάλιστα να προσπαθούν να φορτώσουν σε αυτόν την πρόσφατη ήττα. Τις κυβερνήσεις Σημίτη θα τις κρίνει κατά τη γνώμη μου ο ιστορικός του μέλλοντος γιατί σήμερα είναι τέτοια η φόρτιση που το μάτι μας δεν είναι καθαρό. Πιστεύω πως ο Κ. Σημίτης ήταν ο καλύτερος πρωθυπουργός που πέρασε από την Ελλάδα. Και ήταν πρωθυπουργός του ΠΑΣΟΚ. Η ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ, τα μεγάλα έργα, η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε., η διοργάνωση της Ολυμπιάδας, ήταν μερικά από αυτά που έκανε. Βέβαια και αυτές οι Κυβερνήσεις είχαν χάσει το μέτρο. Η αλαζονεία, η καθεστωτική αντίληψη, η απομάκρυνση από την καθημερινότητα του πολίτη είναι ασυγχώρητα λάθη. Και αυτά πλήρωσε το ΠΑΣΟΚ το 2004 αλλά και σήμερα. Και όταν λέω ότι τα πλήρωσε και σήμερα να σας πω τι εννοώ. Ο Γ. Παπανδρέου ανέλαβε το 2004 με το κεντρικό σύνθημα «Γιώργο άλλαξέ τα όλα». Οι δημοσκοπήσεις του 2004 έδειχναν το ΠΑΣΟΚ πολύ πιο πίσω απ’ ότι τελικά ήταν. Το 2004 η δυναμική του Γ. Παπανδρέου αλλά και οι πλέον του 1.000.000 μέλη και φίλοι που τον στήριξαν έσωσαν τη συντριβή. Σημειώνω πως και στις εκλογές του 2004 ουδεμία αναφορά έγινε στο έργο των κυβερνήσεων Σημίτη και υποθέτω πως αυτό ήταν στρατηγική επιλογή. Όταν όμως κάνεις αυτή τη στρατηγική επιλογή της πλήρους διαγραφής του παρελθόντος (κακώς κατά τη γνώμη μου) τότε πως προτείνεις τους ανθρώπους του παρελθόντος στην Κοινωνία. Εάν θεωρείς πως είναι καταδικαστέες οι Κυβερνήσεις Σημίτη και δεν κρατάς το έργο τους τότε πως κρατάς τους ανθρώπους τους (όχι όλους). Εκτιμώ πως έπρεπε να γίνει ακριβώς το αντίθετο και πως το 2004 δεν έγινε σωστή ανάλυση των αποτελεσμάτων αλλά πολύ περισσότερο δεν έγινε σωστή ανάγνωση των δημοσκοπήσεων που μέχρι τότε έφερναν πολύ πιο πίσω το ΠΑΣΟΚ, και το αποτέλεσμα αυτών των λαθών ήταν η ήττα του 2007. Διαπιστώνω βέβαια πως σήμερα όλοι αυτοί έχουν ταχθεί στο πλευρό του Β. Βενιζέλου. Ένα άλλο σημείο που θα ήθελα να σταθώ είναι ο κομματικός μηχανισμός ο οποίος είναι παντελώς εξαφανισμένος. Όποιες και εάν είναι οι θέσεις σου ή οι προγραμματικές δεσμεύσεις σου, εάν δεν υπάρχει κομματικός μηχανισμός που να συμφωνεί με αυτές και να τις προωθήσει στην Κοινωνία τότε έχεις αποτύχει. Εδώ και χρόνια ο κομματικός μηχανισμός του ΠΑΣΟΚ είναι διαλυμένος. Κανενός είδους συνεδρίαση δεν υπάρχει, συνεπώς καμία συζήτηση επί πολιτικής. Η πολιτική του ΠΑΣΟΚ δυστυχώς αρκετά χρόνια τώρα δεν διαμορφώνεται από τη βάση του. Έρχεται από πάνω προς τα κάτω ενώ θα έπρεπε η σχέση να είναι αμφίδρομη. Τι υπάρχει; Παράγοντες και μόνο. Υποψήφιοι Βουλευτές ή και Βουλευτές που πίσω τους στοιχίζονται μέλη και φίλοι και που το μόνο που ενδιαφέρει όλους αυτούς τους στρατούς είναι η εκλογή του εκλεκτού. Η αναδιανομή της πίτας των σταυρών δηλαδή υπέρ του εκλεκτού. Περί πολιτικής ούτε κουβέντα. Περί ικανοτήτων επίσης καμία κουβέντα (το ξέρετε πως στην περιφέρεια Αττικής υπήρχε Βουλευτής που ζητούσε την ψήφο μας και που τέσσερα χρόνια στο Κοινοβούλιο δεν είχε μιλήσει ούτε μια φορά;) Έτσι λοιπόν το παιχνίδι της πολιτικής (αλλά και των προσώπων) το κάνουν τα media. Και βέβαια δεν πιστεύω να νομίζει κανείς ότι όλοι αυτοί οι δημοσιογράφοι που βγαίνουν και φωνάζουν στα κανάλια «υπέρ των φτωχών» ενδιαφέρονται πραγματικά. Τη στρατηγική του καναλιού εξυπηρετούν και μόνο. Να πως φτάσαμε στη medioκρατία. Σήμερα το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται: Καθαρό πολιτικό λόγο και καθαρές θέσεις για όλα τα ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία. Αυτές οι θέσεις δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα σκέψης κανενός πεφωτισμένου παρά μόνο αποτέλεσμα διαβούλευσης με την κοινωνία δηλαδή με τη βάση του. Επίσης πρέπει να σταματήσουν διατυπώσεις που κανείς, παρά μόνο εάν δει την υπογραφή, δεν μπορεί να καταλάβει από ποιόν πολιτικό χώρο προέρχονται. Σαφήνεια λοιπόν. Αναδιοργάνωση του κομματικού μηχανισμού έτσι ώστε να μπορεί να παράγει πολιτική, να πάψει να είναι έρμαιο στα χέρια κομματαρχών της κάθε περιοχής, να δυσκολεύονται οι στρατοί, να απομονωθούν όλοι αυτοί που διαγκωνίζονται να βρεθούν δίπλα σε κάποιον για να βολευτούν κομματικά και όχι μόνο. Στα πλαίσια αυτά η αναγνώριση τάσεων είναι αναγκαία. Ισχυρή αντιπολίτευση απέναντι σε μια κυβέρνηση που με ανανεωμένη λόγω δικών μας αδυναμιών εντολή επελαύνει απέναντι σε κεκτημένα ετών των εργαζομένων με χαρακτηριστικότερο όλων αυτό του ασφαλιστικού χωρίς από την πλευρά μας να υπάρχει ούτε μια λέξη, ούτε μια πρόταση. Τέλος προσωπικά δηλώνω ότι τάσσομαι στο πλευρό του Κώστα Σκανδαλίδη για να πάψουν επιτέλους φίλοι και γνωστοί να με ρωτάνε.