Η ΚΟΥΚΛΙΤΣΑ (Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΠΟΘΟΥ) - Baby Doll
Αμερικάνικη ταινία παραγωγής 1956
Σκηνοθεσία: Ελία Καζάν
Σενάριο: Τένεσι Ουίλιαμς
Πρωταγωνιστούν: Καρλ Μάντλεν, Κάρολ Μπέικερ, Ιλάι Γουάλας.
Βραβεία: Χρυσή Σφαίρα Σκηνοθεσίας
Διάρκεια: 114 λεπτά
Αμερικάνικη ταινία παραγωγής 1956
Σκηνοθεσία: Ελία Καζάν
Σενάριο: Τένεσι Ουίλιαμς
Πρωταγωνιστούν: Καρλ Μάντλεν, Κάρολ Μπέικερ, Ιλάι Γουάλας.
Βραβεία: Χρυσή Σφαίρα Σκηνοθεσίας
Διάρκεια: 114 λεπτά
Είσοδος ελεύθερη
Η 19χρονη κουκλίτσα Μπέιμπι Ντολ (Κάρολ Μπέικερ) κάθεται μισόγυμνη στην κούνια της και βυζαίνει το δάχτυλό της, ενώ ο σύζυγός της, ο μεσήλικας Άρτσι Λι Μέιαν (Καρλ Μάλντεν) την παρακολουθεί από μια μικρή τρύπα που έχει ανοίξει στον τοίχο του δωματίου της, αφήνοντας την φαντασία του να οργιάζει.
Η φωνή του πόθου βασίζεται σε μονόπρακτο του Τένεσι Ουίλιαμς με τίτλο "27 Wagons Full of Cotton", το οποίο αποφάσισε να σκηνοθετήσει ο Ελία Καζάν και πρότεινε στον Ουίλιαμς να το διασκευάσει ο ίδιος για τη μεγάλη οθόνη. Σύμφωνα με την αυτοβιογραφία του Καζάν, ο Ουίλιαμς συμμετείχε ελάχιστα στη διασκευή του σεναρίου, του οποίο το μεγαλύτερο μέρος έγραψε τελικά ο σκηνοθέτης. Η ταινία αποτέλεσε τη δεύτερη συνεργασία μεταξύ του Καζάν και του Ουίλιαμς μετά το Λεωφορείον ο Πόθος (A Streetcar Named Desire) το 1951. Πρώτη επιλογή για το ρόλο του ιταλικής καταγωγής Σίλβα Βακάρο ήταν ο Μάρλον Μπράντο, ο οποίος αρνήθηκε προκειμένου να πρωταγωνιστήσει στην ταινία Αυγουστιάτικο φεγγάρι (The Teahouse Of The August Moon), στη θέση του επελέγη ο πρωτοεμφανιζόμενος Ίλαϊ Γουάλας. Ο Ουίλιαμς θεωρούσε ότι η Μέριλιν Μονρόε, που πάσχιζε να την πάρουν σοβαρά ως ηθοποιό, ήταν η πλέον κατάλληλη για το ρόλο της Μπέιμπι Ντολ, ο Καζάν προτίμησε την Κάρολ Μπέικερ που γνώριζε ήδη από το Actor's studio. Η Μπέικερ είχε ήδη κάνει το ντεμπούτο της στη μεγάλη οθόνη την προηγούμενη χρονιά στην μεταφορά του μυθιστορήματος της Έντνα Φέρμπερ, Ο Γίγας (Giant, 1955), υποδυόμενη τη Λαζ Μπένεντικτ τη νεώτερη, κινηματογραφική κόρη της Ελίζαμπεθ Τέιλορ και του Ροκ Χάτσον.
H ταινία υπέστη λογοκρισία κατά την προβολή της, λόγω του έντονου για την εποχή σεξουαλικού της ύφους (θέματα όπως η διαστροφή, η μοιχεία, η παρθενιά κι η εν μέρει παιδοφιλία, εφόσον η ηρωίδα της ταινίας ήταν 19 χρονών, ήταν αμφιλεγόμενα). Η Λεγεώνα της Κοσμιότητας καταδίκασε την ταινία χαρακτηρίζοντάς την ανήθικη. Μέλη της καθολικής εκκλησίας υποστήριξαν ότι το φιλμ μπορεί να διαφθείρει όποιον το παρακολουθήσει, το περιοδικό Time αποκάλεσε την ταινία ως ότι πιο βρόμικο έχει προβληθεί ποτέ στις Η.Π.Α., ενώ 20 εκατομμύρια καθολικοί διαδήλωσαν ώστε να απαγορευτεί η προβολή της. Όλες αυτές οι ενέργειες είχαν ως αποτέλεσμα το πρώτο μποϋκοτάζ που έγινε ποτέ σε ταινία παραγωγής μεγάλου αμερικανικού στούντιο. Ήταν επίσης η πρώτη ταινία που έλαβε έγκριση από το γραφείο λογοκρισίας αλλά καταδικάστηκε από την εκκλησία. Η ταινία αποσύρθηκε από τις σάλες χωρίς να αποφέρει κέρδος (Σύμφωνα με το περιοδικό Variety έκανε εισπράξεις 2.3 εκατομμυρίων, ο Καζάν δήλωσε όμως ότι δεν απέφερε κέρδη). Η προβολή της ταινίας απαγορεύτηκε επίσης (για τον ίδιο λόγο) σε άλλες πολλές χώρες όπως η Σουηδία.
Παρά τις αντιδράσεις, η ταινία ήταν παρούσα στις λίστες των κριτικών ως μιας από τις καλύτερες της χρονιάς, έλαβε υποψηφιότητες στις χρυσές σφαίρες χαρίζοντας στον Καζάν Χρυσή Σφαίρα σκηνοθεσίας και προτάθηκε για 4 βραβεία Όσκαρ, μεταξύ των οποίων και για τον Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου για την Κάρολ Μπέικερ, που αποτέλεσε την ψυχή της ταινίας. Η Μπέικερ έχασε όμως το αγαλματίδιο από την Ίνγκριντ Μπέργκμαν, που μετά από 6 χρόνια εξορίας από το Χόλιγουντ λόγω της σχέσης της με τον Ιταλό σκηνοθέτη Ρομπέρτο Ροσελίνι επέστρεψε στα κινηματογραφικά δρώμενα εκείνη τη χρονιά με την την ταινία Αναστασία (Anastasia).
Η 19χρονη κουκλίτσα Μπέιμπι Ντολ (Κάρολ Μπέικερ) κάθεται μισόγυμνη στην κούνια της και βυζαίνει το δάχτυλό της, ενώ ο σύζυγός της, ο μεσήλικας Άρτσι Λι Μέιαν (Καρλ Μάλντεν) την παρακολουθεί από μια μικρή τρύπα που έχει ανοίξει στον τοίχο του δωματίου της, αφήνοντας την φαντασία του να οργιάζει.
Οι δυο τους παρά το γεγονός ότι είναι ζευγάρι δεν έχουν ακόμη ολοκληρώσει τη σχέση τους, καθώς ο Άρτσι Λι έχει υποσχεθεί στον πατέρα της ότι δεν πρόκειται να την αγγίξει προτού εκείνη να κλείσει τα 20 της χρόνια. Όταν ο Άρτσι προσπαθεί να πείσει τη Μπέιμπι Ντολ να κάνουν έρωτα εκείνη τον αποπαίρνει. Παράλληλα ο Άρτσι προκειμένου να παρέχει στη Μπέιμπι Ντολ τις ανέσεις που της είχε υποσχεθεί πριν την παντρευτεί έχει καταχρεωθεί κι οι δουλειές του δεν πάνε καλά.
Ο ανταγωνιστής του βαμβακέμπορος Σίλβα Βακέρο (Ίλαϊ Γουάλας) με τα σύγχρονα μηχανήματα της φυτείας του, έχει καταφέρει να πάρει τους πελάτες απ'όλους τους βαμβακέμπορους της περιοχής. Όταν μια μέρα ο Άρτσι χάνει τα έπιπλα του σπιτιού του από την εταιρία που τ'αγόρασε, επειδή δε μπορούσε να τα εξοφλήσει, αποφασίζει να πάει και να βάλει φωτιά στη φυτεία του ανταγωνιστή του. Ο σικελικής καταγωγής Βακέρο υποψιάζεται αμέσως τον Άρτσι Λι κι ετοιμάζει τη σικελική του εκδίκησή, μια εκδίκηση που έχει ως επίκεντρο τη αποπλάνηση της Μπέιμπι Ντολ. Η ζήλια του Αρτσι Λι φουντώνει κι η σύγκρουση μεταξύ των δύο αντρών είναι αναπόφευκτη.
Η φωνή του πόθου βασίζεται σε μονόπρακτο του Τένεσι Ουίλιαμς με τίτλο "27 Wagons Full of Cotton", το οποίο αποφάσισε να σκηνοθετήσει ο Ελία Καζάν και πρότεινε στον Ουίλιαμς να το διασκευάσει ο ίδιος για τη μεγάλη οθόνη. Σύμφωνα με την αυτοβιογραφία του Καζάν, ο Ουίλιαμς συμμετείχε ελάχιστα στη διασκευή του σεναρίου, του οποίο το μεγαλύτερο μέρος έγραψε τελικά ο σκηνοθέτης. Η ταινία αποτέλεσε τη δεύτερη συνεργασία μεταξύ του Καζάν και του Ουίλιαμς μετά το Λεωφορείον ο Πόθος (A Streetcar Named Desire) το 1951. Πρώτη επιλογή για το ρόλο του ιταλικής καταγωγής Σίλβα Βακάρο ήταν ο Μάρλον Μπράντο, ο οποίος αρνήθηκε προκειμένου να πρωταγωνιστήσει στην ταινία Αυγουστιάτικο φεγγάρι (The Teahouse Of The August Moon), στη θέση του επελέγη ο πρωτοεμφανιζόμενος Ίλαϊ Γουάλας. Ο Ουίλιαμς θεωρούσε ότι η Μέριλιν Μονρόε, που πάσχιζε να την πάρουν σοβαρά ως ηθοποιό, ήταν η πλέον κατάλληλη για το ρόλο της Μπέιμπι Ντολ, ο Καζάν προτίμησε την Κάρολ Μπέικερ που γνώριζε ήδη από το Actor's studio. Η Μπέικερ είχε ήδη κάνει το ντεμπούτο της στη μεγάλη οθόνη την προηγούμενη χρονιά στην μεταφορά του μυθιστορήματος της Έντνα Φέρμπερ, Ο Γίγας (Giant, 1955), υποδυόμενη τη Λαζ Μπένεντικτ τη νεώτερη, κινηματογραφική κόρη της Ελίζαμπεθ Τέιλορ και του Ροκ Χάτσον.
H ταινία υπέστη λογοκρισία κατά την προβολή της, λόγω του έντονου για την εποχή σεξουαλικού της ύφους (θέματα όπως η διαστροφή, η μοιχεία, η παρθενιά κι η εν μέρει παιδοφιλία, εφόσον η ηρωίδα της ταινίας ήταν 19 χρονών, ήταν αμφιλεγόμενα). Η Λεγεώνα της Κοσμιότητας καταδίκασε την ταινία χαρακτηρίζοντάς την ανήθικη. Μέλη της καθολικής εκκλησίας υποστήριξαν ότι το φιλμ μπορεί να διαφθείρει όποιον το παρακολουθήσει, το περιοδικό Time αποκάλεσε την ταινία ως ότι πιο βρόμικο έχει προβληθεί ποτέ στις Η.Π.Α., ενώ 20 εκατομμύρια καθολικοί διαδήλωσαν ώστε να απαγορευτεί η προβολή της. Όλες αυτές οι ενέργειες είχαν ως αποτέλεσμα το πρώτο μποϋκοτάζ που έγινε ποτέ σε ταινία παραγωγής μεγάλου αμερικανικού στούντιο. Ήταν επίσης η πρώτη ταινία που έλαβε έγκριση από το γραφείο λογοκρισίας αλλά καταδικάστηκε από την εκκλησία. Η ταινία αποσύρθηκε από τις σάλες χωρίς να αποφέρει κέρδος (Σύμφωνα με το περιοδικό Variety έκανε εισπράξεις 2.3 εκατομμυρίων, ο Καζάν δήλωσε όμως ότι δεν απέφερε κέρδη). Η προβολή της ταινίας απαγορεύτηκε επίσης (για τον ίδιο λόγο) σε άλλες πολλές χώρες όπως η Σουηδία.
Παρά τις αντιδράσεις, η ταινία ήταν παρούσα στις λίστες των κριτικών ως μιας από τις καλύτερες της χρονιάς, έλαβε υποψηφιότητες στις χρυσές σφαίρες χαρίζοντας στον Καζάν Χρυσή Σφαίρα σκηνοθεσίας και προτάθηκε για 4 βραβεία Όσκαρ, μεταξύ των οποίων και για τον Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου για την Κάρολ Μπέικερ, που αποτέλεσε την ψυχή της ταινίας. Η Μπέικερ έχασε όμως το αγαλματίδιο από την Ίνγκριντ Μπέργκμαν, που μετά από 6 χρόνια εξορίας από το Χόλιγουντ λόγω της σχέσης της με τον Ιταλό σκηνοθέτη Ρομπέρτο Ροσελίνι επέστρεψε στα κινηματογραφικά δρώμενα εκείνη τη χρονιά με την την ταινία Αναστασία (Anastasia).
